Verbum

сенсуалі́зм, -у, м.

Філасофскі кірунак, які прызнае адчуванне, успрыманне адзінай крыніцай пазнання.

|| прым. сенсуалісты́чны, -ая, -ае.

сентэнцы́йны, -ая, -ае (кніжн.).

Павучальны, які мае ў сабе сентэнцыю.

С. раман.

|| наз. сентэнцы́йнасць, -і, ж.

серпападо́бны, -ая, -ае.

Які мае выгляд сярпа.

Серпападобныя крылы.

Серпападобныя струкі фасолі.

|| наз. серпападо́бнасць, -і, ж.

складаназале́жны, -ая, -ае.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабе падпарадкавання.

С. сказ.

складаназлу́чаны, -ая, -ае.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабе злучэння.

С. сказ.

ску́льптар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, які працуе ў галіне скульптуры.

|| прым. ску́льптарскі, -ая, -ае.

спа́дзісты, -ая, -ае.

Які паступова паніжаецца, мае схіл.

С. бераг.

Спадзістая гара.

|| наз. спа́дзістасць, -і, ж.

спарава́льны, -ая, -ае.

Які служыць для спаравання, мае адносіны да спаравання; злучны.

С. пункт.

С. перыяд.

спла́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які сплаўляе лес.

|| ж. спла́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

спры́нтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца спрынтам.

|| прым. спры́нтарскі, -ая, -ае.

С. бег.