віду́шчы, -ая, -ае.

Які мае зрок, бачыць або здольны бачыць. В. чалавек. Адзінае відушчае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

ві́сельнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, павешаны на вісельні.

◊

Гу́мар вісельніка — вельмі змрочны гумар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вульгарыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які вульгарызуе што-н.

|| прым. вульгарыза́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вынахо́длівы, -ая, -ае.

Знаходлівы, здольны ствараць, вынаходзіць. В. чалавек. В. розум.

|| наз. вынахо́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

гасці́нны, -ая, -ае.

Які любіць прымаць і частаваць гасцей. Г. чалавек.

|| наз. гасці́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

дружалю́бны, -ая, -ае.

Прыязна настроены. Д. чалавек. Дружалюбна (прысл.) гутарылі ўдваіх.

|| наз. дружалю́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

дурнава́ты, -ая, -ае (разм.).

Не зусім разумны. Д. чалавек. Д. ўчынак.

|| наз. дурнава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

забулды́га, -і, мн. -і, -ды́г, м. (разм., пагард.).

Шалапутны чалавек, які спіўся, вядзе амаральнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кава́рны, -ая, -ае.

Які вызначаецца каварствам, схільны да яго. К. чалавек.

|| наз. кава́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

крыхабо́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, схільны да крыхаборства.

|| прым. крыхабо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)