Verbum

раўні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.

Раўнівы чалавек.

|| ж. раўні́віца, -ы, мн. -ы, -віц.

рэкеці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца рэкетам.

|| прым. рэкеці́рскі, -ая, -ае.

здрахле́лы, -ая, -ае.

Слабы, хілы ад старасці або спарахнелы, струхнелы.

З. чалавек.

Здрахлелая хата.

зласлі́вы, -ая, -ае.

Поўны злосці, варожасці.

З. чалавек.

Зласлівая ўсмешка.

|| наз. зласлі́васць, -і, ж.

змардава́ны, -ая, -ае (разм.).

Змучаны, знясілены.

З. чалавек.

З. выгляд.

|| наз. змардава́насць, -і, ж.

знервава́ны, -ая, -ае.

Даведзены да нервознага стану; нервовы.

З. чалавек.

|| наз. знервава́насць, -і, ж.

прайдзісве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Пранырлівы, хітры чалавек, прайдоха.

пры́мхлівы, -ая, -ае.

Прасякнуты прымхамі, заснаваны на прымхах.

П. чалавек.

|| наз. пры́мхлівасць, -і, ж.

пыхлі́вы, -ая, -ае.

Фанабэрысты, празмерна ганарысты.

П. чалавек.

Пыхлівая пастава.

|| наз. пыхлі́васць, -і, ж.

слаба́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., неадабр.).

Слабы ў якіх-небудзь адносінах чалавек.