канва́, -ы́, ж.

1. Рэдкая сятчатая баваўняная або льняная тканіна, якая служыць асновай для вышыўкі крыжам па клетках.

Вышываць па канве.

2. перан. Аснова чаго-н.

Сюжэтная к. рамана.

Храналагічная к.

|| прым. канво́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БАСТО́Н

(ад назвы г. Бостан у ЗША),

высакаякасная тонкая шарсцяная тканіна з грабеннай мерыносавай кручанай пражы, мае дробныя рубчыкі з нахілам. Выпускаецца пераважна афарбаванай у цёмны колер. З бастону шыюць касцюмы, паліто.

т. 2, с. 342

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пранэ́лька старое ’сукенка’ (Скарбы). З польск. рптеіа ’тканіна прунэль’, што ўзыходзіць да франц. prunelle ’тканіна колеру сушаных сліў’ (ад рпте ’сліва’), прыметнік pnmełowy фіксуецца з 1859 г. (Банькоўскі, 2, 805). Параўн. рус. прюнель ’тс’ (Фасмер, 3, 392).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трыката́ж

(фр. tricotage)

тканіна машыннай вязкі, а таксама вырабы з яе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кіта́йка ​1, ‑і, ДМ ‑тайцы, ж.

Шаўковай, звычайна сіняя тканіна, якую прывозілі з Кітая, пазней баваўняная тканіна, якую выраблялі ў Расіі.

кіта́йка ​2, ‑і, ДМ ‑тайцы; Р мн. ‑таек; ж.

1. Марозаўстойлівы і засухаўстойлівы сорт яблыні, які культывуецца ў паўночным раёне пладаводства, Паволжы, у Сібіры, на Далёкім Усходзе.

2. зб. Дробныя плады гэтай яблыні. Варэнне з кітайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kastor, ~u

м. уст. тэкст. кастор (суконная тканіна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burberry

н. нескл. [bérbery, bárbery] непрамакальная тканіна “барберы”

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зрэ́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены са зрэб’я (у 1 знач.). Зрэбныя ніткі. Зрэбная тканіна.

2. Пашыты са зрэб’я (у 2 знач.). Зрэбны мех.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набіўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены пры дапамозе набівання. Набіўны матрац.

2. З набітым узорам. Набіўная тканіна.

3. Які служыць для набівання. Набіўная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарызі́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прарызініць.

2. у знач. прым. Насычаны рызінавай сумессю; з рызінавым пакрыццём. Прарызінены плашч. Прарызіненая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)