размеркава́нне н

1. Vertilung f -, -en; inteilung f - (дзяленне); Zteilung f - (раздача);

размеркава́нне абавя́зкаў ufgabenverteilung f;

размеркава́нне по́пыту эк Nchfrageverteilung f -;

размеркава́нне прыбы́тку камерц Gewnnausschüttung f, Gewnnverteilung f;

размеркава́нне тава́раў камерц das Disponeren von Wren;

2. (спецыялістаў) insatz m -es, -sätze; ingliederung f - (уключэнне ў склад чаго)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арбітра́ж

(фр. arbitrage)

1) вырашэнне спрэчных пытанняў арбітрамі, трацейскім судом;

2) орган па вырашэнню гаспадарчых спрэчак;

3) камерцыйная дзейнасць, звязаная з выкарыстаннем розніцы цэн аднолькавых біржавых аб’ектаў (каштоўных папер, тавараў) на розных рынках, каб атрымаць прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

deficyt, ~u

м. дэфіцыт;

deficyt bilansu handlowego — дэфіцыт гандлёвага балансу;

deficyt budżetowy — бюджэтны дэфіцыт;

deficyt finansowy — фінансавы дэфіцыт;

deficyt przedsiębiorstwa — дэфіцыт прадпрыемства;

~siły roboczej — дэфіцыт працоўнай сілы;

deficyt towarów — дэфіцыт тавараў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Überschuss

m -es, -schüsse

1) лі́шак (an Dтавараў і г.д.; (G) – сіл, пачуццяў); рэ́шта (сумы)

2) павелічэ́нне, рост (у параўнанні з чым-н.)

der ~ der innahmen über die usgaben — перавышэ́нне дахо́даў над выда́ткамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марке́тынг

(англ. marketing, ад market = рынак)

арганізацыя вытворчасці і збыту прадуктаў на аснове вынікаў інтэнсіўнага вывучэння і прагназіравання попыту, цэн, шырокага выкарыстання рэкламы і стымулявання вытворчасці, прымянення сучасных спосабаў захавання і транспарціроўкі тавараў, тэхнічнага і іншага абслугоўвання спажыўцоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эмба́рга

(ісп. embargo = накладванне арышту, забарона)

1) забарона на ўвоз у краіну ці вываз за яе межы золата, пэўных відаў тавараў, зброі і інш.;

2) затрыманне суднаў і грузаў, якія належаць іншай дзяржаве, у сувязі з палітычнымі ўскладненнямі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ВАЛАВЫ́ ЎНУ́ТРАНЫ ПРАДУ́КТ (ВУП),

абагульняльны эканам. і статыст. паказчык, які адлюстроўвае сукупную вартасць канчатковых тавараў і паслуг, вырабленых на тэр. краіны, у дзеючых рыначных цэнах без уліку сальда плацежнага балансу. Уваходзіць у сістэму нацыянальных рахункаў. Вызначаецца па методыцы ААН, у бягучых і пастаянных цэнах. Яго даходы, як і валавога нац. даходу, — гэта сума заработнай платы ўсіх наёмных работнікаў (да выплаты падаткаў), рэнтных плацяжоў, працэнтаў па пазыках, амартызацыйных адлічэнняў, прыбытку фірмаў, карпарацый і асобных прадпрыемстваў, даходаў ад індывід. прац. дзейнасці, даходаў творчых, навук. і інш. работнікаў, ускосных падаткаў на бізнес. У матэрыяльна-рэчыўнай форме ВУП — сукупнасць вырабленых у краіне тавараў і паслуг, якія на працягу года выкарыстоўваюцца на спажыванне і накапленне. Падлічваецца ВУП у маштабе краіны ў разліку на душу насельніцтва, што дае магчымасць параўноўваць асобныя краіны і рэгіёны па ўзроўні сац.-эканам. развіцця. Важнае значэнне мае і структура выкарыстання ВУП: якая яго доля на якія мэты затрачваецца — на харчаванне, адукацыю, ахову здароўя, навуку і культуру, кіраванне, ваен. і інш. Такія паказчыкі адлюстроўваюць узровень жыцця ў пэўнай краіне і характар яе сац. палітыкі. На Беларусі ў сувязі з крызісам у пераходны да рыначнай эканомікі перыяд агульны аб’ём вытв-сці ВУП змяншаецца. У разліку на душу насельніцтва Беларусь адносіцца да групы краін, дзе гэты паказчык ніжэйшы за сярэдні. Істотныя змены адбываюцца і ў структуры ВУП. Доля расходаў на канчатковае спажыванне ў 1994 склала 84,4%, у 1995 — 71,9 (з іх адпаведна на дамашнюю гаспадарку 56,5 і 50,5, на дзярж. кіраванне 21,3 і 21,9%, на валавыя накапленні 28,9 і 25,2%).

І.Дз.Прахарэнка.

т. 3, с. 469

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

freight

I [freɪt]

1.

n.

1) фрахт -у m.

а) пераво́з тава́раў во́дным, сухапу́тным або́ паве́траным шляхо́м

б) апла́та за пераво́з

в) сам груз

2) тава́р, груз -у m.

3) тава́рны цягні́к або́ карабе́ль

4) цяжа́р -у m.

2.

v.t.

1) грузі́ць (карабе́ль), нагружа́ць

2) фрахтава́ць (перасыла́ць, пераво́зіць груз)

3) здава́ць у арэ́нду або́ найма́ць (тава́рны карабе́ль)

II

гл. freight train

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АБМЕ́Н у эканоміцы, узаемны абмен дзейнасцю (таварамі, паслугамі) паміж людзьмі, як правіла, на эквівалентнай аснове. Адбываецца непасрэдна ў вытв-сці (абмен вытв. дзейнасцю або загатоўкамі, паўфабрыкатамі) і ў форме абмену прадуктамі працы і паслугамі. З аднаго боку, абмен — састаўная ч. вытв. працэсу, з другога — адна з самаст. стадый грамадскага ўзнаўлення, якая спалучае вытв-сць з размеркаваннем і спажываннем.

Неабходнасць абмену абумоўлена грамадскім падзелам працы. У першабытным грамадстве звязаны з падзелам працы ўнутры абшчыны (абмен паміж абшчынамі быў выпадковы). З развіццём вытв-сці абмен набываў рэгулярны характар і асабліва пашырыўся з усталяваннем машыннай індустрыі. Са з’яўленнем грошай непасрэдны абмен тавараў (Т—Т) перарос у абарачэнне, але захаваўся ў вытв-сці, а таксама ў бартэрных здзелках (гл. Бартэр).

т. 1, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

przywóz, ~ozu

przyw|óz

м.

1. прывоз, дастаўка;

~óz rzeczy z dworca — дастаўка рэчаў з вакзала;

2. увоз; імпарт;

~óz towarów — увоз тавараў;

~óz maszyn zagranicznych — імпарт замежных машын;

~óz surowców — імпарт сыравіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)