1) публі́чнасьць, шыро́кая ве́дамасьць, папуля́рнасьць f.
the publicity that actors desire — папуля́рнасьць, яко́е пра́гнуць акто́ры
2) рэкля́ма f., папулярыза́цыя праз газэ́ты, ра́дыё
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
перада́чаж., в разн. знач. переда́ча;
атрыма́ць ~чу — получи́ть перада́чу;
п. перахо́днага сця́га — переда́ча переходя́щего зна́мени;
п. па ра́дыё — переда́ча по ра́дио;
зубча́стая п. — тех. зубча́тая переда́ча;
п. мяча́ іграку́ — переда́ча мяча́ игроку́;
○ каро́бка ~ч — коро́бка переда́ч
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
sénden
* (і паводле слаб. спр.) vt
1.
пасыла́ць, адпраўля́ць
2.
толькі паводле слаб. спр. перадава́ць па ра́дыё
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тонма́йстар
(ням. Tonmeister, ад Ton = гук + Meister = майстар, спецыяліст)
работнік радыё, кіно, тэатра, які адказвае за гукавое афармленне спектакляў, радыёперадач; гукааператар.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рэгістра́тар, ‑а, м.
1. Службовая асоба ва ўстанове, якая праводзіць рэгістрацыю каго‑, чаго‑н. «Кінь, дачушка, — кажа [маці], — галаву скруціш. Лепш ідзі да нас у бальніцу за рэгістратара».Грахоўскі.// Той, хто рэгіструе каго‑н., адзначае яўку каго‑н. Адзначыцца ў рэгістратара.
2.перан. Той, хто адзначае, канстатуе бягучыя з’явы, падзеі. Наш друк, радыё і тэлебачанне не павінны быць толькі рэгістратарамі новых станоўчых з’яў жыцця.«Звязда».
•••
Калежскі рэгістратар — першы, ніжэйшы цывільны чын у дарэвалюцыйнай Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
news
[nu:z]
n.
1) ве́стка, навіна́f.
What is the news? — Што но́вага?
2) паведамле́ньні аб бягу́чых падзе́ях у газэ́це, ра́дыёабо́ тэлеві́зіі
•
- break the news
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
інсцэніро́ўка
(ад інсцэніраваць)
1) перапрацоўка апавядальнага (празаічнага ці паэтычнага) твора для сцэны, радыё, тэлебачання;
2) масавае відовішча, якое ўзнаўляе эпізоды гістарычных падзей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыёсекста́нт
(ад радыё- + секстант)
навігацыйны прыбор, пры дапамозе якога ў любое надвор’е вызначаюць напрамак на Сонца па яго выпрамяненню ў галіне радыёхваляў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БАРТКЕ́ВІЧ Леанід Леанідавіч
(н. 25.5.1949, Мінск),
бел. эстрадны спявак. Засл.арт. Беларусі (1979). У 1970—80 саліст-вакаліст ансамбля «Песняры» (найб. адказныя сола ў работах «Гусляр» І.Лучанка і «Песня пра долю» У.Мулявіна). У 1983—89 саліст Бел. тэлебачання і радыё. Запісаў з ансамблем і сола шмат бел.нар. песень на магнітную стужку і грампласцінкі (некат. ў дуэце з Данчыкам). З 1989 у ЗША.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
А́БЕНДРОТ (Abendroth) Герман
(19.1.1883, Франкфурт-на-Майне — 29.5.1956),
нямецкі дырыжор. З 1903 кіраўнік сімф. аркестраў у Мюнхене, Кёльне, Берліне і інш., з 1934 — аркестра Гевандхаўза і праф. кансерваторыі ў Лейпцыгу, з 1945 генерал-музік-дырэктар у Веймары, кіраўнік сімф. аркестраў радыё ў Лейпцыгу і Берліне. Вядомы як інтэрпрэтатар твораў Л.Бетховена, І.Брамса, А.Брукнера. Чл.Ням. акадэміі мастацтваў (ГДР). Нац. прэмія ГДР 1949.