wyrzutnia

ж.

1. вайск. пускавая ўстаноўка;

wyrzutnia artyleryjska — артылерыйская ўстаноўка;

2. літ. эліпсіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tworzywo

н.

1. субстанцыя, матэрыя;

tworzywo sztuczne — сінтэтычны матэрыял; пластмаса;

2. літ. аснова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тані́чны

1. літ. tnisch, akzentuerend;

тані́чнае вершасклада́нне akzentuerender Vrsbau;

2. мед. tnisch;

тані́чныя сро́дкі tnische Mttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

траге́дыя ж.

1. літ. Tragödi¦e f -, -n, Truerspiel n -s, -e;

2. перан. Tragödi¦e f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тры́пціх м. маст./v-abbr>, літ. Trptychon n -s, -en; царк. тс. Flügelaltar m -s, -täre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раманты́зм м.

1. літ., маст. Romntik f -;

2. (настрой думак, розуму) Romntik f -, das Romntische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эпіта́фія ж. тс. літ. Epitph n -(e)s, -e, Epitphium n -s, -i¦en, Grbschrift f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэкада́нс м. Dekadnz f -; Verfll -(e)s; Entrtung f -;

паэ́тыка дэкада́нсу літ. die Poese der Dekadnz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прататы́п, ‑а, м.

Кніжн. Першавобраз, арыгінал, першапачатковы ўзор. Падобная беларуская казка магла быць адным з прататыпаў да балады [А. Міцкевіча] «Рыбка». Лойка. // Асоба, якая паслужыла аўтару арыгіналам для стварэння літаратурнага вобраза, а таксама літаратурны тып, вобраз, які паслужыў узорам для другога аўтара. У галоўнага героя «Дрыгвы» — дзеда Талаша — быў свой рэальны прататып. Гіст. бел. сав. літ. Прататыпам для гэтага вобраза паслужыў славуты, вядомы ўсяму беларускаму народу бацька Мінай. «Полымя».

[Грэч. prōtotypon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́шчур, ‑а, м.

Далёкі продак, родапачынальнік. Калі далёкі прашчур лічыў шчасцем сагрэцца ля кастра, то сучасны чалавек ставіць сабе за мэту пакарыць час, стаць поўным гаспадаром у сусвеце. Гіст. бел. сав. літ. Адсюль, дзе некалі былі берагі Нямігі, чаўны далёкіх прашчураў мінчан шыбавалі ў няблізкі свет. Ліс. Дзе ні днюю, ні пачую, Дзе ні мушу крок спыніць — Так і чую, так і чую. Мова прашчураў звініць! Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)