Verbum

штурха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дэталь, прыстасаванне для падштурхоўвання чаго-н. (спец.).

Ш. клапана.

2. Дапаможны паравоз у хвасце цягніка або самаходнае судна, якое штурханнем рухае баржы (спец.).

3. перан. Чалавек, якому даручана падштурхнуць, паскорыць патрэбную ў дадзены момант справу (разм.).

звышно́вы, -ая, -ае.

У выразе: звышновая зорка (спец.) — зорка, якая дае раптоўную ўспышку з надзвычай яркім бляскам.

іанасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Верхні слой зямной атмасферы, насычаны іонамі і свабоднымі электронамі.

|| прым. іанасфе́рны, -ая, -ае.

іанізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што (спец.).

Вы́клікаць (выкліка́ць) іанізацыю; насыціць (насычаць) іонамі.

І. газ.

імпарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Асоба, арганізацыя або краіна, якая імпартуе што-н.

І. нафты.

імунало́гія, -і, ж. (спец.).

Раздзел медыцыны — навука аб засцерагальных рэакцыях арганізма да інфекцыйных хвароб, неўспрымальнасці да іх.

інтэр’е́р, -а, м. (спец.).

Унутраная прастора будынка, памяшкання, а таксама яго архітэктурнае і мастацкае афармленне.

Афармленне інтэр’ера.

ірадыя́цыя, -і, ж. (спец.).

Распаўсюджанне, павелічэнне памераў (пра хвалі, ачагі ўзбуджэння і інш.).

|| прым. ірадыяцы́йны, -ая, -ае.

ка́бельтаў, -тава, мн. -тавы, -тавых, м. (спец.).

Марская мера даўжыні, роўная 185,2 м.

|| прым. ка́бельтавы, -ая, -ае.

кайнэ́, нескл., н. (спец.).

Агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога-н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.