Verbum

спо́днік, ‑а, м.

Рэч, якая падкладваецца пад што‑н., якая з’яўляецца ніжняй часткай чаго‑н.

спы́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Хутка ўзляцець, зляцець адкуль‑н. (пра птушку, матылька і пад.).

стая́н, ‑а, м.

Абл. Стаяк (у 1 знач.). Пад млыном можна схавацца за стаян. Кулакоўскі.

струме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на выкарыстанні руху струменя (вадкасці, газу і пад.). Струменная помпа.

тае́мнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая бесхларафільная расліна, якая паразітуе на каранях ляшчыны, вольхі і пад.

тонма́йстар, ‑тра, м.

Работнік радыё, кіно, тэатра, які ведае гукавым афармленнем спектакляў, радыёперадач і пад.

[Ад ням. Ton — гук і Meister — майстар, спецыяліст.]

улічы́цца, улічыцца; зак.

Быць прынятым пад увагу; залічыцца. [Пан Вінцук:] — Гэта ўлічыцца .. [доктару] пры атрыманні пажыццёвай пенсіі. Машара.

упы́рснуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Увесці шпрыцам вадкасць у вену, пад скуру. Упырснуць камфару.

усходазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мову, культуру і пад. краін Усходу.

ухапі́ўшы,

Дзеепрысл. зак. ад ухапіць.

•••

Як жару (агню) ухапіўшы — вельмі хутка (бегчы, імчацца і пад.).