сярэднеязы́чны, ‑ая, ‑ае.
У лінгвістыцы — які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдняй часткі спінкі языка (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэднеязы́чны, ‑ая, ‑ае.
У лінгвістыцы — які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдняй часткі спінкі языка (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танцава́цца, ‑цуецца;
1. Выконвацца (
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тупамо́рды, ‑ая, ‑ае.
З тупой, шырокай мордай (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухмылі́цца, ‑маліцца;
1. Прыціснуць вушы да галавы (
2. Тое, што і ухмыльнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматскладо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ў сваёй будове мае некалькі складоў (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штылява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Стаць (стаяць) без руху з-за штылю (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Непрые́мны ’антыпатычны, прыкры’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Марзёк!, варзёк! ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прызы́каць экспр.’прыбегчы (толькі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)