Verbum

пуцеправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост, які праходзіць над дарогай або скрыжаваннем дарог.

|| прым. пуцеправо́дны, -ая, -ае.

рабаўла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і рабаўладальнік.

|| ж. рабаўла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. рабаўла́сніцкі, -ая, -ае.

раво́к, раўка́, мн. раўкі́, раўко́ў, м.

1. гл. роў¹.

2. Падоўжанае паглыбленне ў чым-н., канаўка.

|| прым. раво́чны, -ая, -ае.

разнабо́й, -ю, м.

Адсутнасць узгодненасці, зладжанасці, адзінства ў чымн.

Ліквідаваць р. у працы.

Р. у правапісе.

|| прым. разнабо́йны, -ая, -ае.

раку́шнік, -у, м.

Порыстая вапнавая горная парода, якая складаецца з ракавін марскіх жывёл, змацаваных вапняковым ілам.

|| прым. раку́шачны, -ая, -ае.

ра́лі, нескл., н.

Аўта- або мотагонкі на спецыяльных спартыўных машынах паводле зададзенага рэжыму руху.

Аўтамабільнае р.

|| прым. ралі́йны, -ая, -ае.

ску́ла¹, -ы, мн. -ы, скул, ж.

Выпуклая косць чэрапа ніжэй вачэй, над верхняй часткай сківіцы.

|| прым. скулавы́, -а́я, -о́е (спец.).

со́я, -і, ж.

Бабовая расліна, насенне якой выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і ў тэхніцы.

|| прым. со́евы, -ая, -ае.

С. алей.

спа́дчыннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і спадкаемец.

|| ж. спа́дчынніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спа́дчынніцкі, -ая, -ае.

спажыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і спажывец.

|| ж. спажыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спажыва́льніцкі, -ая, -ае.