дэзінтэгра́тар, ‑а, м.

Машына для драбнення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стаўка-про́даж, выстаўкі-продажу, ж.

Выстаўка, на якой праводзіцца продаж экспануемых тавараў, вырабаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шмараваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Вымазаць, нацерці (пастай, маззю і пад.). // Зрасходаваць шмараваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, сшытка і пад.). Гартаць часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глебаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоўвае глебу ад неспрыяльных уплываў (забалочвання, перасыхання і пад.). Глебаахоўныя насаджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыфра́кцыя, ‑і, ж.

У фізіцы — агібанне хвалямі (светлавымі, гукавымі і пад.) сустрэчных перашкод. Дыфракцыя святла.

[Ад лац. diffractio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпая́цца, ‑яецца; зак.

Аддзяліцца на тым месцы, дзе прыпаяна, пад уздзеяннем высокай тэмпературы. Кран адпаяўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпушчэ́нне, ‑я, н.

Уст. Дараванне грахоў, віны і пад. Адпушчэнне грахоў.

•••

Казёл адпушчэння гл. казёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараўнава́цца, ‑нуецца; зак.

Зрабіцца роўным з навакольнай паверхняй (пра ўпадзіны, узвышэнні і пад.). Выбоіны зараўнаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)