аббэ́рсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Неахайна абвязаць што‑н., аблытаць вяроўкай, шпагацінай і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыфра́кцыя, ‑і, ж.

У фізіцы — агібанне хвалямі (светлавымі, гукавымі і пад.) сустрэчных перашкод. Дыфракцыя святла.

[Ад лац. diffractio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэві́за, ‑ы, ж.

Вэксаль, чэк, акрэдытыў і пад., выпісаныя ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.

[Фр. devise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінтэгра́тар, ‑а, м.

Машына для драбнення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мініяцюрыза́цыя, ‑і, ж.

Змяншэнне памераў, вагі (прыбораў, устройстваў і пад.). Мініяцюрызацыя — агульнапрызнаная тэндэнцыя ў тэхніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагазме́нны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з работай некалькіх змен (на заводзе, прадпрыемствах і пад.). Мнагазменная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падглебы, змяшчаецца пад глебай. Падглебавы гарызонт. Падглебавыя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрыхлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Крыху, злёгку разрыхліць; разрыхліць дадаткова. Падрыхліць зямлю пад прышчэпамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падры́цца, ‑роецца; зак.

Залезці куды‑н., падрыўшы зямлю знізу (пра жывёл). Крот падрыўся пад клець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад страўнікам. Падстраўнікавая залоза. // Які выдзяляецца падстраўнікавай залозай. Падстраўнікавы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)