прапушча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе што‑н. (ваду, святло і пад.). Прапушчальныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амікашо́нства, ‑а, н.

Разм. Бесцырымоннае, залішне фамільярнае абыходжанне з кім‑н. пад выглядам сяброўскага; панібрацтва.

[Ад фр. ami — сябар і cochon — свіння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэо́метр, ‑а, м.

Прылада, пры дапамозе якой вызначаецца шчыльнасць вадкасці, удзельная вага рэчыва і пад.

[Ад грэч. araios — няшчыльны, разрэджаны і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарну́цца, ‑горнецца; зак.

Разм. Аказацца перагорнутым на другі бок (пра старонкі кнігі, лісты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абая́нне, ‑я, н.

Прыцягальная сіла каго‑, чаго‑н.; прывабнасць. Абаянне маладосці. Знаходзіцца пад абаяннем музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аббэ́рсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Неахайна абвязаць што‑н., аблытаць вяроўкай, шпагацінай і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыялізі́н, ‑у, м.

Рэчыва біялагічнага паходжання, здольнае разбураць бактэрыі брушнога тыфу, сібірскай язвы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспадста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пад сабою падстаў; неабгрунтаваны. Беспадстаўныя меркаванні, сцверджанні. Беспадстаўная крыўда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардана́ж, ‑у, м., зб.

Невялікія вырабы з кардону і паперы (каробкі, футляры, цацкі і пад.).

[Фр. cartonnage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашава́рня, ‑і, ж.

Памяшканне для гатавання ежы ў арцелі або ў воінскай часці і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)