Verbum

недастатко́васць, -і, ж.

1. гл. недастатковы.

2. Недастатковая функцыя якога-н. фізіялагічнага органа (спец.).

Сардэчная н.

міёма, -ы, мн. -ы, -ём, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з мышачнай тканкі.

|| прым. міёмны, -ая, -ае.

мімікры́я, -і, ж. (спец.).

Прыпадабненне некаторых відаў жывёл і раслін да навакольнага асяроддзя з мэтай самазахавання.

нанпарэ́ль, -і, ж. (спец.).

Друкарскі шрыфт, драбнейшы за петыт.

Набраць спасылкі нанпарэллю.

|| прым. нанпарэ́льны, -ая, -ае.

еўста́хіеў.

У выразе: еўстахіева труба (спец.) — канал, што злучае насаглотку з поласцю сярэдняга вуха, слыхавая труба.

загараджа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды.

Мінны з.

за́кіс, -у, м. (спец.).

У хіміі: ніжэйшая ступень акіслення элемента.

З. медзі.

|| прым. за́кісны, -ая, -ае.

вакцы́на, -ы, ж. (спец.).

Прэпарат для папераджальных лячэбных прышчэпак супраць заразных хвароб.

|| прым. вакцы́навы, -ая, -ае.

відашука́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне ў фота- і кінаапаратах для вызначэння межаў здымка.

ву́зел², -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м. (спец.).

Адзінка скорасці судна, роўная адной марской мілі ў гадзіну.