вібро́метр, ‑а, м.

Прылада, якой вымяраюцца простыя механічныя хістанні і вібрацыя машын, мастоў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возеразна́ўства, ‑а, н.

Аддзел гідралогіі, які вывучае ўнутраныя воды (азёры, сажалкі і пад. вадаёмы); лімналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізагра́фія, ‑і, ж.

1. Спец. Дакладнае ўзнаўленне пісьмёнаў, рукапісаў, почыркаў і пад.

2. Кніжн. Іканапіс.

[Ад грэч. isos — роўны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глебаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоўвае глебу ад неспрыяльных уплываў (забалочвання, перасыхання і пад.). Глебаахоўныя насаджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землечарпа́нне, ‑я, н.

Выманне грунту са дна рэк, вадаёмаў і пад. з мэтай іх паглыблення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́нкер, ‑а, м.

Спец. Рэжучы інструмент для апрацоўкі адтулін у металічных, пластмасавых і пад. дэталях.

[Ням. Senker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зносаўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць (матэрыялу, дэталі машыны і пад.) не паддавацца зношванню. Зносаўстойлівасць керамікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыялізі́н, ‑у, м.

Рэчыва біялагічнага паходжання, здольнае разбураць бактэрыі брушнога тыфу, сібірскай язвы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспадста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пад сабою падстаў; неабгрунтаваны. Беспадстаўныя меркаванні, сцверджанні. Беспадстаўная крыўда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылётны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які праходзіць навылёт, навылётны. Вылётнай ранейшай мяжы пад.. [дзічкаю] не было. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)