супермэ́н

(англ. superman, ад лац. super = над, звыш + + англ. man = чалавек)

1) герой дэтэктываў, коміксаў, кінабаевікоў, надзелены нязвыклымі якасцямі, якія робяць яго непераможным, абаяльным;

2) іран. чалавек, упэўнены ў сваёй перавазе над іншымі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гаспада́рыць

1. (займацца гаспадаркай) wrtschaften vi; ine Wrtschaft führen;

2. (распараджацца) nach igenem Ermssen wlten; schlten und wlten, hermwirtschaften vi (груб, іран)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вая́ка м

1. (баец) Kämpfer m -s, -, Soldt m -en, -en;

2. разм іран Hudegen m -s, Rufbold m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

erbulich

a уст.павуча́льны, навуча́льны

das ist ja recht ~! — іран. гэ́та ве́льмі мі́ла!, няма́ чаго́ і гавары́ць!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hańbić się

незак. ганьбіцца; ганьбіць (няславіць) сябе;

nie hańbić się pracą іран. не пэцкаць рукі працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krępacja

krępacj|a

ж. разм., іран. збянтэжанасць; сарамлівасць;

mów wszystko, bez ~i — кажы ўсё, не саромся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prawdziwy

prawdziw|y

праўдзівы, сапраўдны;

to ~a niespodzianka — гэта сапраўдная нечаканасць;

~y Polak іран. сапраўдны паляк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бярло́г, берлагу, м.

Зімовае логава мядзведзя. У спешцы ж пад бярлог [мядзведзь] Мясціну падабраў благую. Корбан. // Свіное логава. У адным хляве і берлагу І нават ад адной свінні Радзіліся яны — Адзін Руды, другі Падласы. Крапіва. // Разм. іран. Жыллё. [Віктар] — Казакі прыехалі не дзезерціраў лавіць, а пані Відацкае бярлог сцерагчы. Лобан. // Разм. Неакуратная, непрыбраная пасцель. Распарола мой сяннік ты, Развярнула мой бярлог. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багама́з, ‑а, м.

Разм. уст. Іканапісец. Куча народу. У сярэдзіне важна сядзіць багамаз, разлажыўшы сваіх багоў. Колас. // Разм. іран. Пра мастака. Партрэт славутага рускага паэта дзядзька Антось купіў у Нясвіжы гэтай восенню ў нейкага багамаза. С. Александровіч. // Разм. жарт. Пра мурзатага, запэцканага чалавека. [Аляксей:] Ды не, Коля, ну куды я такім багамазам прыпёрся? Проста з цэха, не мыты, не рыты! Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маля́ўка, ‑і, ДМ ‑ляўцы; Р мн. ‑лявак; ж.

1. Маленькая рыбка, якая толькі што выйшла з ікры; малёк. У мора была запушчана вялікая колькасць малявак розных парод рыб. «Звязда». Чародка малявак нешта вышуквае ў імху, якім абраслі заставы. Корбан.

2. перан. Разм. іран. Пра дзіця або чалавека маленькага росту. Васіль Іванавіч памкнуўся быў пярэчыць .. [Майцы], хацеў нават сурова перапыніць гэтую маляўку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)