сту́дыя

(іт. studio = старанне, вывучэнне)

1) майстэрня мастака або скульптара;

2) школа для падрыхтоўкі мастакоў або артыстаў;

3) спецыяльна абсталяванае памяшканне для вядзення радыё- і тэлеперадач, для фота- і кіназдымак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

liceum

н. ліцэй; тэхнікум; вучэльня; вучылішча;

liceum zawodowe — прафесійна-тэхнічная вучэльня;

liceum ogólnokształcące — агульнаадукацыйная школа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раме́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рамяства (у 1 знач.), рамесніка (у 1 знач.), звязаны з імі. Жывуць там шаўцы, краўцы, бондары, цесляры, — люд рамесны — сядзяць на месцы, іх і за вуха з тае Назараўкі не выцягнеш. Б. Стральцоў.

2. Які рыхтуе кадры кваліфікаваных рабочых. Рамеснае вучылішча. Рамесная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

college

[ˈkɑ:lɪdʒ]

n.

1) унівэрсытэ́цкі кале́дж

college of medicine — мэды́чны кале́дж

2) невялі́кі ўнівэрсытэ́т

3) кале́гія f.

4) (у Фра́нцыі) сярэ́дняя шко́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accredited

[əˈkredɪtɪd]

adj.

агу́льна або́ афіцы́йна прызна́ны

an accredited authority in mathematics — агу́льнапрызна́ны аўтарытэ́т у матэма́тыцы

accredited school — шко́ла прызна́ная адпаве́днымі ўла́дамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Quae nocent, docent

Што шкодзіць, тое вучыць.

Что вредит, то учит.

бел. Бяда дакучыць, тады чалавека розуму навучыць. Бяда хоць мучыць, ды жыць вучыць. Пасля бяды кожны разумны. Хто не бачыў гора, таму шчасце не прынясе радасці. Без мукі няма навукі.

рус. Что мучит, то учит. Золото не в золото, не побывав под молотом. Что вымучит, то и выучит. Намучишься ‒ поучишься. Не испортив дела, мастером не станешь. Идти в науку ‒ терпеть муку.

фр. Adversité est l’école des grands hommes (Несчастье ‒ школа великих людей).

англ. No gain without pain (Ничего без мук не получишь).

нем. Leiden sind Lehren (Мучение ‒ учение).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

практы́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да практыкі (у 1 знач.).

Практычныя вывады.

2. Які з’яўляецца прымяненнем ведаў на справе, на практыцы.

Практычнае навучанне.

3. Патрэбны для практыкі, які прывівае канкрэтныя навыкі, уменне.

Практычная школа акцёрскага майстэрства.

4. Які мае адносіны да жыццёвага вопыту, рэальных патрэбнасцей.

Нічога не разумець у практычным жыцці.

5. Дзелавіты, які ўмее разбірацца ў практычных, жыццёвых справах.

П. чалавек.

6. Выгадны, зручны ўсправе, эканомны.

П. метад.

7. Па сутнасці, на справе.

Практычна (прысл.) здаровы.

|| наз. практы́чнасць, -і, ж. (да 4—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

secondary [ˈsekəndri] adj.

1. другара́дны, дру́гасны, пабо́чны;

a secondary stress ling. пабо́чны на́ціск;

This question is of secondary importance. Гэтае пытанне другаснай важнасці.

2. сярэ́дні (пра адукацыю);

a secondary school/education сярэ́дняя шко́ла/адука́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

village [ˈvɪlɪdʒ] n.

1. вёска, сяло́; мястэ́чка;

a village school вяско́вая шко́ла;

a village life вяско́вае жыццё

2. the village жыхары́ вёскі, вяско́ўцы;

The whole village came to the party. Уся вёска прыйшла на вечарыну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кірэна́ікі

(гр. kyrenaikoi, ад Kyrena = назва горада ў Стараж. Грэцыі)

старажытнагрэчаская філасофская школа, заснаваная ў 4 ст. да н.э. Арыстыпам з Кірэны; развівала прынцыпы вучэння Сакрата ў напрамку паслядоўнага геданізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)