дашлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў шлюбу. Дашлюбнае прозвішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захвара́льнасць, ‑і, ж.

Адносная колькасць захворванняў за пэўны прамежак часу. Знізіць захваральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́ць, ‑ее; зак.

Стаць вільготным. Паперы ад часу вельмі звільгатнелі, зашмальцаваліся. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрасуча́снасць, ‑і, ж.

Гранічная сучаснасць; поўная адпаведнасць патрабаванням, густам самага апошняга часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храналагіза́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Устанаўленне часу існавання чаго‑н. Храналагізацыя бронзавага веку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хронаметра́ж, ‑у, м.

Вымярэнне затрат часу на што‑н. Хронаметраж працоўнага працэсу.

[Ад грэч. chrónos — час і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бег, бе́гу, м.

1. Хуткае перамяшчэнне, пры якім моцна адштурхоўваюцца нагамі ад зямлі.

Б. на месцы.

Марафонскі б. (від спартыўнага спаборніцтва).

2. перан. Наогул імклівае перамяшчэнне чаго-н.

Б. часу.

|| прым. бегавы́, -а́я, -о́е.

Бегавая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарго́вы, -ая, -ае.

1. Наступны за папярэднім.

Чарговае заданне.

Ч. аўтобус будзе праз гадзіну.

2. Які адбываецца рэгулярна, у пэўнай паслядоўнасці.

Чарговая сесія.

3. Які паўтараецца рэгулярна час ад часу.

Чарговая сустрэча.

|| наз. чарго́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Час ад часу церціся. Сівы конь у аглоблях паволі хрупаў канюшыну з пярэдняга палукашка і час ад часу, каб адагнацца ад заедзі, паціраўся вялізнай галавой аб спіну гаспадыні. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрэ́бна в знач. безл. сказ. ну́жно, на́до, тре́буется;

на гэ́та п. шмат ча́су — на э́то ну́жно (на́до, тре́буется) мно́го вре́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)