integrate

[ˈɪntəgreɪt]

v.t.

1) аб’ядно́ўваць ча́сткі ў цэ́лае

2) уво́дзіць інтэгра́цыю (ра́савую)

3) Math. інтэграва́ць, знахо́дзіць інтэгра́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prefabricate

[,prɪi:ˈfæbrɪkeɪt]

v.

1) вырабля́ць станда́ртныя гато́выя ча́сткі (дамо́ў)

2) склада́ць, зьбіра́ць або́ падрыхто́ўваць напе́рад

•

- prefabricated house

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раскла́сці​II

1. (раздзяліць на часткі) zerlégen vt (auf A);

2. матэм. entwíckeln vt, zerlégen vt; auflösen vt (формулу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэзінтэгра́цыя

(ад дэз- + інтэграцыя)

распадзенне, расчляненне цэлага на састаўныя часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́садка

1. Небяспечнае, непрыкметнае і глыбокае месца; незакапаны калодзеж без верхняй часткі зруба (Слаўг.).

2. Пастка для пацукоў, ваўкоў, лісіц (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

apart [əˈpɑ:t] adv.

1. убаку́; на адле́гласці;

The two buildings stood 400 metres apart. Гэтыя два будынкі былі на адлегласці 400 метраў (адзі́н ад аднаго́).

2. паасо́бку;

They live apart. Яны жывуць паасобку.

3. на ча́сткі, на кава́лкі;

come apart распада́цца, разва́львацца;

fall apart абва́львацца, ру́шыцца (перан.);

take apart разбіра́ць на ча́сткі (матор, гадзіннік і да т.п.)

♦

joking apart без жа́ртаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ампута́цыя

(лац. amputatio = адсячэнне)

адняцце хірургічным шляхам канечнасці або іншай часткі цела.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раздзяліцца на часткі ад рэзкага руху або ад старасці; парвацца.

Вяроўка разарвалася.

Кашуля разарвалася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узарвацца знутры, распасціся на часткі.

Снарад разарваўся.

3. перан. Пра неабходнасць адразу выканаць многа спраў, паспець усюды (разм.).

Я на ўсё не разарвуся.

|| незак. разрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 2 і 3 знач.).

○

Душа (сэрца) разрываецца — пра пачуццё вострай жаласці, шкадавання.

Хоць разарвіся! — ужыв. пры ўказанні на незвычайна вялікую занятасць, неабходнасць быць адразу ў некалькіх месцах.

|| наз. разры́ў, -ры́ву, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распра́віць, -пра́ўлю, -пра́віш, -пра́віць; -пра́ўлены; зак., што.

1. Разгладзіць, зрабіць роўным, выпраміць.

Р. абрус на стале.

2. Напружыўшы мышцы, выпрастаць (часткі цела).

Р. плечы.

◊

Расправіць крылы — праявіць рашучасць, веру ў сябе.

|| незак. распраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. распра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непары́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога нельга раздзяліць на часткі; суцэльны. Непарыўныя часткі якой-небудзь сістэмы. □ Насустрач цягніку ля дарогі мільгаюць непарыўнымі пасачкамі краскі: жоўтыя, сінія, белыя. Галавач.

2. Такі, якога нельга раз’яднаць; непарушны. Барацьба за мір, дэмакратыю, нацыянальную незалежнасць, сацыялізм — гэта непарыўныя звенні адзінага працэсу. «Звязда». [Хлопцы] доўга, яшчэ за поўнач, гаварылі на сене аб іхняй непарыўнай дружбе, шкадавалі адзін аднаго. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)