Verbum

нувары́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з ніжэйшага саслоўя, які хутка разбагацеў.

няўда́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Няўдачлівы чалавек.

|| ж. няўда́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

паспе́шлівы, -ая, -ае.

Схільны спяшацца, хуткі.

П. чалавек.

Паспешлівыя меркаванні.

|| наз. паспе́шлівасць, -і, ж.

плагія́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца плагіятам.

|| прым. плагія́тарскі, -ая, -ае.

грэ́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Грэшны чалавек.

|| ж. грэ́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

грэ́шны, -ая, -ае.

Які многа награшыў або поўны граху, грахоў.

Г. чалавек.

Грэшныя думкі.

даго́длівы, -ая, -ае.

Празмерна паслужлівы, угодлівы.

Д. чалавек.

Д. тон.

|| наз. даго́длівасць, -і, ж.

дальнаба́чны, -ая, -ае.

Здольны прадбачыць вынікі чаго-н.

Д. чалавек.

|| наз. дальнаба́чнасць, -і, ж.

галаварэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Адчайны чалавек (пра сарвігалаву, бандыта і пад.).

маланадзе́йны, -ая, -ае.

Такі, на якога нельга спадзявацца, які не выклікае давер’я.

М. чалавек.