interject

[,ɪntərˈdʒekt]

v.t.

устаўля́ць (заўва́гу), укіда́ць (сло́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

polysemantic word

сло́ва зь не́калькімі значэ́ньнямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áuslaut

m -(e)s, -e лінгв. канцавы́ гук [склад]; кане́ц сло́ва

im ~ — на канцы́ сло́ва [cкла́да]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Americanism [əˈmerɪkənɪzəm] n. ling. амерыка́нізм (слова або выраз, уласцівыя амерыканскаму варыянту англійскай мовы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

valediction [ˌvælɪˈdɪkʃn] n. fml развіта́нне; развіта́льнае сло́ва;

bow in valediction кла́няцца на развіта́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плада... (гл. плода...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «плода...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: пладазбор, пладазменнасць, пладамыйка, пладасховішча, пладаедны, пладаягадны, пладагонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наза́д, прысл.

1. У адваротным напрамку.

Азірнуцца н.

2. На ранейшае месца, у ранейшае становішча.

Аднясі вядро н. у хату.

◊

Браць (узяць) слова назад — адмаўляцца (адмовіцца) ад сказанага, абяцанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сема́нтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. У мовазнаўстве: значэнне, сэнс (моўнай адзінкі).

С. слова.

С. сказа.

С. граматычных форм.

2. Тое, што і семасіялогія.

|| прым. семанты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага.

Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

Выпадковая а.

|| прым. агаво́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкла... (гл. шкло...).

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «шкло...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: шклавар, шклавата, шклавырабы, шкланітка, шклапластык, шклапосуд, шкларэз, шклатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)