квадрыльён, ‑а, м.

Умоўная назва ліку — адзінкі з пятнаццаццю нулямі, а ў некаторых краінах (Англіі, Германіі) — з дваццаццю чатырма нулямі.

[Фр. quadrullion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламу́ты, ‑аў; адз. ламут, ‑а, М ‑муце, м.; ламутка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. ламуткі, ‑так; ж.

Устарэлая назва эвенаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марсія́не, ‑ян; адз. марсіянін, ‑а, м.; марсіянка, ‑і, ДМ ‑янцы; мн. марсіянкі, ‑нак; ж.

Назва ўяўных жыхароў планеты Марс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурлы́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лыцы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Ласкавая назва ката, кошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партмі́німум, ‑у, м.

Мінімум палітычных ведаў, якія павінен быў засвоіць кожны член Камуністычнай партыі Савецкага Саюза. (Назва выйшла з ужытку.)

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пермякі́, ‑оў; адз. пярмяк, пермяка, м.; пярмячка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. пярмячкі, ‑чак; ж.

Былая назва часткі народа комі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́кала, нескл., н.

Назва самага маленькага і самага высокага па гучанню музычнага інструмента пэўнага віду (флейта, домра і г. д.).

[Ад іт. piccolo — малы, маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэстанты́зм, ‑у, м.

Агульная назва розных хрысціянскіх веравучэнняў, якія ўзніклі ў сувязі з рэфармацыяй 16 ст. як пратэст супраць каталіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясо́чнік, ‑а, м.

Разм.

1. Тое, што і пясочніца (у 4 знач.).

2. Назва дзіцячага касцюма для гульняў з пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самае́ды, ‑аў; адз. самаед, ‑а, М ‑дзе, м.; самаедка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. самаедкі, ‑дак; ж.

Устарэлая назва самадыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)