Verbum

ала́х, ‑а, м.

Назва бога ў мусульман.

•••

Адзін алах ведае — нікому не вядома.

Алах яго ведае — невядома, не ведаю.

канапе́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑ляек; ж.

Народная назва некаторых відаў лугавых траў (дрыжніку, кураслепу і інш.).

культтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва тавараў, прызначаных для задавальнення культурных патрэбнасцей насельніцтва (музычных інструментаў, канцылярскіх прылад і пад.).

лапла́ндцы, ‑аў; адз. лапландзец, ‑дца, м.; лапландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. лапландкі, ‑дак; ж.

Даўнейшая назва саамаў; лапары.

золатапаго́ннік, ‑а, м.

Пагардлівая назва афіцэра царскай арміі. Золатапагоннікі, кадэты І хеўра іншае брыды Расстроіць хочуць нам рады. Колас.

зыра́не, ‑ран; адз. зыранін, ‑а, м.; зыранка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. зыранкі, ‑нак; ж.

Устарэлая назва народа комі.

васьмяры́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: васьмярычнае «н» — назва літары «н», якая ў старажытнарускай і царкоўнаславянскай мовах абазначала лік восем.

тра́вень, ‑я, м.

Устарэлая назва месяца мая. Прайшло яшчэ некалькі летаў і зім. Быў травень. Асветлены кветкамі сад. Броўка.

хіндуста́нцы, ‑аў; адз. хіндустанец, ‑нца, м.; хіндустанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. хіндустанкі, ‑нак; ж.

Назва карэннага насельніцтва Індыі.

эмана́цыя, ‑і, ж.

1. Выпраменьванне, выдзяленне чаго‑н. Эманацыя газаў.

2. Тое, што выпраменьваецца, выдзяляецца.

3. Першапачатковая назва радону.

[Лац. emanatio.]