падако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падаконніка, які знаходзіцца пад акном.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў вадзе ля самага берага. Дадбярэжны чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́чнічны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца пад вачніцамі, ніжэй вачніц. Падвочнічныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгле́ба, ‑ы, ж.

Грунт, які знаходзіцца пад верхнім пластом зямлі, пад глебай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, праходзіць пад губой. Падгубны рэмень у вуздэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад карой паўшар’яў галаўнога мозга. Падкоркавыя цэнтры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрабры́нны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца, знаходзіцца пад рэбрамі. Падрабрынная плеўра. Падрабрынныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падску́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад скурай. Падскурны слой тлушчу. Падскурная клятчатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паржы́шчавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, расце на ржышчы. Паржышчавы лубін. Паржышчавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыграні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца пры граніцы. Прыгранічная зона. Прыгранічны гарадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)