Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Табо́р ’адроджанае стойла для жывёлы ў лесе або на полі’ (Сцяшк.), та́бар ’загарадка для жывёлы’ (Сцяшк. Сл.). Метанімічны перанос з та́бар1, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ВЕТЭРЫНА́РНЫ СТАТУ́Т РЭСПУ́БЛІКІ БЕЛАРУ́СЬ,
дзяржаўны нарматыўны акт, які вызначае задачы вет. службы, асновы арганізацыі вет. мерапрыемстваў. З’яўляецца часткай Закону Рэспублікі Беларусь «Аб ветэрынарнай справе». Зацверджаны ў 1995.
Змяшчае асн. палажэнні па кіраванні вет. справай і арганізацыі вет. абслугоўвання жывёлагадоўлі, рэгламентуе правы і абавязкі службаў і спецыялістаў. У статуце выкладзены вет.-сан. правілы для жывёлагадоўчых фермаў, каранцінныя і інш. абавязковыя меры па ліквідацыі заразных хвароб жывёлы і птушкі, спец. патрабаванні, якія дзейнічаюць пры нарыхтоўках, перагоне, перавозках і забоі жывёлы, і правілы вет.-сан. нагляду за прадуктамі і сыравінай жывёльнага паходжання, меры аховы тэрыторыі рэспублікі ад заносу заразных хвароб жывёлы з замежных краін, парадак імпарту і экспарту жывёлы і прадуктаў жывёлагадоўлі. Гл. таксама Ветэрынарна-санітарны нагляд.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
беспазвано́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае пазваночніка. Беспазваночныя жывёлы.
2.узнач.наз.беспазвано́чныя, ‑ых. Агульная назва ніжэйшых жывёл, якія не маюць пазваночніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лему́ры, ‑аў; адз. лемур, ‑а, м.
1. У старажытнарымскай міфалогіі — душы памёршых.
2. Паўмалпы (жывёлы, якія займаюць прамежкавае становішча паміж малпамі і ніжэйшымі млекакормячымі).
[Лац. lemures.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяву́н, певуна, м.
1.Разм. Той, хто любіць пець і многа спявае; пяюн.
2. Певень. Другі гурток другой жывёлы. Дзесятак кур, пявун вясёлы.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
night-time[ˈnaɪttaɪm]n. начны́ час, ноч;
in the night-time уначы́, уно́чы, но́ччу;
animals that hunt at night-timeжывёлы, што палю́юць уначы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Pferch
m -(e)s, -e
1) заго́н (для жывёлы)
2) памёт, гной
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hovel
[ˈhʌvəl]
n.
1) бу́дка f., бе́дная ха́та
2) паве́ць, паве́тка f. (для жывёлы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
труп, ‑а, м.
Мёртвае цела чалавека або жывёлы. Немцы схлынулі, кінуліся наўцёк; у лагчыне засталіся групы.Мележ.Зграі крумкачоў ляталі ў паветры, апускаліся сям-там на гарачых папялішчах і завіхаліся на трупах жывёлы, загінуўшай у дыме, у агні.Лынькоў.
•••
Жывы труп — пра вельмі слабога, худога, хворага, блізкага да смерці чалавека.
Толькі цераз мой труп — форма пратэсту супраць якога‑н. непажаданага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)