гістарыёграф, ‑а,
1. Спецыяліст у
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гістарыёграф, ‑а,
1. Спецыяліст у
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сістэма́тык, ‑а,
1. Чалавек, які што‑н. сістэматызуе.
2. Спецыяліст у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эліні́ст, ‑а,
Паклоннік і знаўца старажытнай Грэцыі, элінскай культуры; спецыяліст у
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
naukowo
навукова;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ме́тад, метода ’спосаб даследавання рэчаў у якой-небудзь
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спецыялі́ст, -а,
Чалавек, які валодае якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэхнакра́тыя, -і,
1. Напрамак грамадскай думкі, згодна з якім улада павінна належаць навуковай тэхнічнай інтэлігенцыі.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фанта́ст, -а,
1. Чалавек, які любіць адцавацца фантазіі (у 2
2. Пісьменнік, што працуе ў
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ideológisch
1) ідэалагі́чны
2) ідэ́йны, ідэалагі́чна вы́трыманы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куоцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)