эспера́нта-белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эспера́нта-белару́скі эспера́нта-белару́ская эспера́нта-белару́скае эспера́нта-белару́скія
Р. эспера́нта-белару́скага эспера́нта-белару́скай
эспера́нта-белару́скае
эспера́нта-белару́скага эспера́нта-белару́скіх
Д. эспера́нта-белару́скаму эспера́нта-белару́скай эспера́нта-белару́скаму эспера́нта-белару́скім
В. эспера́нта-белару́скі (неадуш.)
эспера́нта-белару́скага (адуш.)
эспера́нта-белару́скую эспера́нта-белару́скае эспера́нта-белару́скія (неадуш.)
эспера́нта-белару́скіх (адуш.)
Т. эспера́нта-белару́скім эспера́нта-белару́скай
эспера́нта-белару́скаю
эспера́нта-белару́скім эспера́нта-белару́скімі
М. эспера́нта-белару́скім эспера́нта-белару́скай эспера́нта-белару́скім эспера́нта-белару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эсто́нска-белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эсто́нска-белару́скі эсто́нска-белару́ская эсто́нска-белару́скае эсто́нска-белару́скія
Р. эсто́нска-белару́скага эсто́нска-белару́скай
эсто́нска-белару́скае
эсто́нска-белару́скага эсто́нска-белару́скіх
Д. эсто́нска-белару́скаму эсто́нска-белару́скай эсто́нска-белару́скаму эсто́нска-белару́скім
В. эсто́нска-белару́скі (неадуш.)
эсто́нска-белару́скага (адуш.)
эсто́нска-белару́скую эсто́нска-белару́скае эсто́нска-белару́скія (неадуш.)
эсто́нска-белару́скіх (адуш.)
Т. эсто́нска-белару́скім эсто́нска-белару́скай
эсто́нска-белару́скаю
эсто́нска-белару́скім эсто́нска-белару́скімі
М. эсто́нска-белару́скім эсто́нска-белару́скай эсто́нска-белару́скім эсто́нска-белару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

югасла́ўска-белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. югасла́ўска-белару́скі югасла́ўска-белару́ская югасла́ўска-белару́скае югасла́ўска-белару́скія
Р. югасла́ўска-белару́скага югасла́ўска-белару́скай
югасла́ўска-белару́скае
югасла́ўска-белару́скага югасла́ўска-белару́скіх
Д. югасла́ўска-белару́скаму югасла́ўска-белару́скай югасла́ўска-белару́скаму югасла́ўска-белару́скім
В. югасла́ўска-белару́скі (неадуш.)
югасла́ўска-белару́скага (адуш.)
югасла́ўска-белару́скую югасла́ўска-белару́скае югасла́ўска-белару́скія (неадуш.)
югасла́ўска-белару́скіх (адуш.)
Т. югасла́ўска-белару́скім югасла́ўска-белару́скай
югасла́ўска-белару́скаю
югасла́ўска-белару́скім югасла́ўска-белару́скімі
М. югасла́ўска-белару́скім югасла́ўска-белару́скай югасла́ўска-белару́скім югасла́ўска-белару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

япо́на-белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. япо́на-белару́скі япо́на-белару́ская япо́на-белару́скае япо́на-белару́скія
Р. япо́на-белару́скага япо́на-белару́скай
япо́на-белару́скае
япо́на-белару́скага япо́на-белару́скіх
Д. япо́на-белару́скаму япо́на-белару́скай япо́на-белару́скаму япо́на-белару́скім
В. япо́на-белару́скі (неадуш.)
япо́на-белару́скага (адуш.)
япо́на-белару́скую япо́на-белару́скае япо́на-белару́скія (неадуш.)
япо́на-белару́скіх (адуш.)
Т. япо́на-белару́скім япо́на-белару́скай
япо́на-белару́скаю
япо́на-белару́скім япо́на-белару́скімі
М. япо́на-белару́скім япо́на-белару́скай япо́на-белару́скім япо́на-белару́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Belarusian

[,beləˈru:siən]

1.

adj.

белару́скі

2.

n.

1) белару́с -а m., белару́ска f.

2) белару́ская мо́ва

Belarusian-English dictionary — Белару́ска-анге́льскі сло́ўнік

Belarusian Democratic Republic — Белару́ская Наро́дная Рэспу́бліка (БНР)

3.

adv.

па-белару́ску

to speak Belarusian — гавары́ць, гу́тарыць, размаўля́ць па-белару́ску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стаўны Месца паабапал тачка ў гумне (Азяраны Тур. «Беларуская медычная думка», 1929, № 2—4, 79).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

паланіза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паланізаваць і стан паводле знач. дзеясл. паланізавацца. Жывая народная беларуская мова ў старажытнасці была падвергнута лексічнай паланізацыі ў значна меншай меры, чым літаратурна-пісьмовая. Жураўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматургі́я, ‑і, ж.

1. Драматычнае мастацтва. Задачы драматургіі. Працаваць у галіне драматургіі.

2. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога‑н. пісьменніка, народа, эпохі і пад. Драматургія Крапівы. Беларуская драматургія.

3. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

[Грэч. dramaturgia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Асінаўская ДРЭС, гл. Беларуская ДРЭС

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

літарату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Сукупнасць мастацкіх твораў пісьменнасці, якія маюць грамадскае і пазнавальнае значэнне.

Навуковая л.

Мемуарная л.

2. Від мастацтва, характэрнай рысай якога з’яўляецца стварэнне мастацкіх вобразаў пры дапамозе слова.

Беларуская мастацкая л.

3. Сукупнасць твораў якой-н. галіны ведаў, па якім-н. спецыяльным пытанні.

Палітычная л.

Тэхнічная л.

|| прым. літарату́рны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Літаратурныя помнікі.

Літаратурныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)