аўтаінфе́кцыя

(ад аўта- + інфекцыя)

самазаражэнне арганізма мікробамі, якія захаваліся ў ім пасля папярэдняй хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гамано́мія

(ад гама- + -номія)

выпадак гамалогіі, размяшчэнне падобных частак арганізма вакол яго папярочнай восі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпергі́я

(ад гіпа- + гр. ergon = праца, дзеянне)

слабая супраціўляльнасць арганізма хваробатворным агентам знешняга асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізаме́трыя

(ад іза- + -метрыя)

захаванне прапорцый органаў і частак цела ў перыяд росту арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імунало́гія

(ад імуна- + -логія)

навука аб неўспрымальнасці арганізма да заразных хвароб і атрутных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полісеразі́т

(ад полі- + гр. serum = сываратка)

запаленне серозных абалонак, якія высцілаюць вялікія поласці арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэінфе́кцыя

(ад рэ- + інфекцыя)

паўторнае заражэнне арганізма (пасля выздараўлення) той самай хваробай (параўн. суперінфекцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таксемі́я

(ад гр. toksikos = атрутны + -емія)

атручванне арганізма таксінамі пры пападанні іх у кроў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэмі́я

(ад ура- + -эмія)

самаатручванне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзатро́фны

(ад экза- + -трофны)

які датычыць паразітычных арганізмаў, што жывуць на паверхні арганізма-жывіцеля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)