эканамі́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эканомікі; гаспадарчы.

Эканамічная палітыка.

Эканамічныя законы.

Э. эфект.

Эканамічная выгада.

2. Які дае эканомію, выгадны ў гаспадарчых адносінах.

Э. рухавік.

|| наз. эканамі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

име́ющийся які́ (што) ёсць; (наличный) ная́ўны; (существующий) існую́чы;

несмотря́ на име́ющиеся недоста́тки нягле́дзячы на недахо́пы, які́я ёсць;

име́ющиеся фа́кты подтвержда́ют ная́ўныя (існую́чыя) фа́кты пацвярджа́юць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небезоби́дный

1. (достаточно обидный) небяскры́ўдны; (оскорбительный) абра́злівы;

небезоби́дное выраже́ние небяскры́ўдны (даво́лі абра́злівы) вы́раз;

небезоби́дный челове́к чалаве́к, які́ (што) мо́жа пакры́ўдзіць (абра́зіць);

2. см. небезвре́дный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небро́ский (о внешнем виде) які́ (што) не кі́даецца ў во́чы; невыра́зны; (незаметный) непрыме́тны, разг. непрыкме́тны; (неяркий) няя́ркі; (нерезкий) нярэ́зкі;

небро́ская вне́шность невыра́зная (непрыме́тная) зне́шнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отстаю́щий

1. прич. які́ (што) адстае́;

2. прил. адстаю́чы;

помога́ть отстаю́щим ученика́м дапамага́ць адстаю́чым ву́чням;

3. сущ. адстаю́чы, -чага м.;

подтяну́ть отстаю́щих падцягну́ць адстаю́чых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предположи́тельный які мярку́ецца, магчы́мы; (условный) умо́ўны; (приблизительный) прыблі́зны; (примерный) пры́кладны;

предположи́тельный результа́т прыблі́зны (магчы́мы) вы́нік;

всё э́то о́чень предположи́тельно усё гэ́та ве́льмі ўмо́ўна (прыблі́зна).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пью́щий

1. прич. які́ (што) п’е;

2. прил. піту́шчы;

3. сущ. піто́к, род. пітака́ м., піту́шчы, -шчага м.; (пьяница) п’я́ніца, -цы м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЭРАСТА́ТЫКА,

раздзел аэрамеханікі, які вывучае раўнавагу газападобных асяроддзяў. Асн. задача аэрастатыкі — даследаванне залежнасці ціску атмасферы ад вышыні, а таксама сілы, якая дзейнічае на целы, што плаваюць у паветры.

т. 2, с. 174

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРБІ́ТР

(лац. arbiter),

1) пасрэднік, член трацейскага суда, арбітража.

2) Спартыўны суддзя, які сочыць за выкананнем правілаў гульняў, спаборніцтваў, ацэньвае іх вынікі і прымае рашэнні ў спрэчных выпадках.

т. 1, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКТ ДЫПЛАМАТЫ́ЧНЫ,

пісьмовы тэкст, які ўручаецца або дасылаецца органамі знешніх зносін адной дзяржавы органам знешніх зносін інш. дзяржавы. Найб. пашыраныя акты дыпламатычныя: нота, мемарандум, афіц. ліст, памятная запіска.

т. 1, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)