peremptory
1) зага́дны; станаўкі́ (
2) катэгары́чны, неаспрэ́чны (патрабава́ньне)
3) канчатко́вы; абсалю́тны; рашу́чы (
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
peremptory
1) зага́дны; станаўкі́ (
2) катэгары́чны, неаспрэ́чны (патрабава́ньне)
3) канчатко́вы; абсалю́тны; рашу́чы (
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
undulate
1.1) хвалява́цца (
2) быць хва́лістым
выкліка́ць хвалява́ньне (вады); рабі́ць хва́лістым
3.хва́лісты (
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
crisp
1) кро́хкі, ло́мкі; хру́сткі
2) сьве́жы, асьвяжа́льны (
3) жывы́, я́сны, выра́зны (
4) памо́ршчаны, усхвалява́ны (мо́ра)
5) кучара́вы
2.завіва́цца; хрусьце́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
наструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ру́ганы;
1. Стругаючы, нарыхтаваць якую
2. Нарэзаць дробнымі кавалкамі (
3. і без
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
наліўны́, -а́я, -о́е.
1. Які прыстасаваны для перавозкі вадкіх грузаў без тары.
2. Які прыводзіцца ў рух вадою, што падае зверху (
3. Поўны сокаў, спелы (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
жахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́;
1. каго. Моцна спалохаць, выклікаць жах.
2. (1 і 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
жывадзёр, -а,
1. Той, хто забівае і здымае скуру з забітай жывёлы.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заня́цца², 1 і 2
Пачаць гарэць, разгарацца; наступіць, пачацца (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дане́сці², -нясу́, -нясе́ш, -нясе́;
1. Зрабіць службовае данясенне аб чым
2. на каго (што). Зрабіць данос; тайна паведаміць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
відно́¹,
1.
2. Тое, што і відаць (у 1 і 3
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)