prawomocny

правамоцны; які мае законную сілу;

wyrok jest prawomocny юр. прысуд уступіў у сілу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przebrzmiały

przebrzmiał|y

1. які адгучаў;

2. перан. застарэлы; устарэлы;

~e hasła — устарэлыя лозунгі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

godzinowy

godzinow|y

які звязаны з гадзінай; гадзінны;

wskazówka ~a — стрэлка, якая паказвае гадзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дача́сны

1. (які адбываецца раней вызначанага часу) vrzeitig, verfrüht, vrfristig, vor Termn;

2. (разлічаны на кароткі час) zitweilig, für krze Zeit bestmmt, provisrisch [-vi-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каба́льны

1. (пра таго, хто ў кабале) lib¦eigen, hörig;

2. перан (які закабаляе) drückend, knchtend;

каба́льны дагаво́р usbeuterischer Vertrg;

каба́льная здзе́лка ngleiches [ngerechtes] bkommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кусці́сты

1. (які расце кустом) in Studen [Büschen] wchsend; перан bschig;

кусці́стыя бро́вы bschige ugenbrauen;

2. (пакрыты кустамі) von Bschwerk [Büschen] bedckt, mit Büschen bewchsen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лібера́льны

1. паліт liberl;

2. (вальнадумны) liberl;

3. разм (які дапускае лібералізм) nchsichtig, liberl;

лібера́льная ацэ́нка ве́даў ine llzu nchsichtige [grßzügige] Bewrtung der Knntnisse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́сячны

1. Mnats-; mnatlich (штомесячны);

ме́сячны тэ́рмін Mnatsfrist f -, ein Mnat Zeit;

2. (які тычыцца нябеснага цела) Mond-;

3.:

ме́сячныя мед гл менструацыя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднаасо́бны

1. (які ажыццяўляецца адной асобай) inzel-;

аднаасо́бнае рашэ́нне inzelentscheidung f -;

2. (што належыць аднаасобніку) individu¦ll [-vi-] wrtschaftend, inzelbäuerlich;

аднаасо́бная гаспада́рка inzelbauernwirtschaft f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маўча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Манах, які даў зарок маўчання.

2. Пра маўклівага чалавека, а таксама пра чалавека, які з меркаванняў асцярогі не выказвае сваёй думкі, адмоўчваецца.

|| ж. маўча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)