антысе́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

1. Абеззаражванне ран, запалёных тканак.

2. зб. Абеззаражвальныя сродкі.

|| прым. антысепты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анчо́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дробная марская рыба з роду селядцоў; хамса.

Алівы з анчоусамі.

|| прым. анчо́усны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́л², -у, м.

Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.

Пярсцёнак з белым апалам.

|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апалаге́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Актыўны абаронца якога-н. вучэння, ідэі, ладу.

|| прым. апалагеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арбітра́ж, -у, м.

Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім судом; дзяржаўны орган, які займаецца гэтым.

|| прым. арбітра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архіпела́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Група марскіх астравоў, размешчаных на блізкай адлегласці адзін ад аднаго.

|| прым. архіпела́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аскеты́зм, -у, м.

Строгі ўклад жыцця з адмаўленнем ад матэрыяльных выгод, жыццёвых даброт, уцех.

Сярэдневяковы а.

|| прым. аскеты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́стма, -ы, ж.

Хвароба бронхаў або сэрца, якая праяўляецца прыступамі задышкі.

Бранхіяльная а. (спазмы бронхаў).

|| прым. астматы́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўся́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пеўчая птушка з атрада вераб’іных.

Чаротная а.

|| прым. аўся́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэранавіга́цыя, -і, ж.

Навука аб метадах і сродках ваджэння лятальных апаратаў па намечаным шляху; паветраная навігацыя.

|| прым. аэранавігацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)