Verbum

кран², -а, мн. -ы, -аў, м.

Механізм для пад’ёму і перамяшчэння грузаў.

Вежавы к.

Пад’ёмны к.

|| прым. кра́навы, -ая, -ае.

крываду́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Крывадушны, няшчыры, ілжывы чалавек.

|| ж. крываду́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. крываду́шніцкі, -ая, -ае.

крэ́дыт, -у, М -дыце, м. (спец.).

У прыходна-расходных кнігах: падлік расходаў і даўгоў дадзенай установы.

|| прым. крэ́дытавы, -ая, -ае.

крэдыто́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць грошы або тавары ў крэдыт.

|| прым. крэдыто́рскі, -ая, -ае.

крэменязём, -у, м.

Назва двухвокісу крэмнію, распаўсюджанага ў прыродзе ў выглядзе крэменю, кварцу, горнага хрусталю, аметысту.

|| прым. крэменязёмны, -ая, -ае.

кунжу́т, -у, М -жу́це, м.

Аднагадовая паўднёвая травяністая расліна, з насення якой здабываюць алей.

|| прым. кунжу́тны, -ая, -ае.

К. алей.

курартало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае лекавыя ўласцівасці мясцовасці і іх выкарыстанне ў лячэбных мэтах.

|| прым. курарталагі́чны, -ая, -ае.

курга́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Высокі старадаўні надмагільны насып з зямлі ці камення.

Скіфскі к.

|| прым. курга́нны, -ая, -ае.

курдзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых парод авечак.

|| прым. курдзю́чны, -ая, -ае.

Курдзючныя авечкі.

кур’ёз, -у, мн. -ы, -аў, м.

Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне.

|| прым. кур’ёзны, -ая, -ае.

К. выпадак.

|| наз. кур’ёзнасць, -і, ж.