калы́м, -у, м.

1. У некаторых народаў Усходу: выкуп за нявесту.

2. перан. Пабочны заробак (разм.).

|| прым. калы́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калыма́га, -і, ДМа́зе, мн. -і, -ма́г, ж. (разм., іран.).

Пра нязграбныя калёсы, павозку, машыну.

|| прым. калыма́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кальві́ль, -ю, м.

Сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружова-жоўтымі яблыкамі, а таксама плады гэтай яблыні.

|| прым. кальві́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камента́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба, якая каментуе што-н.

К. спартыўных перадач.

К. тэксту.

|| прым. камента́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампо́т, -у, М -по́це, мн. -ы, -аў, м.

Салодкае пітво са звараных у вадзе ягад, садавіны.

|| прым. кампо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камуна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Член камуны (у 1 знач.).

2. Удзельнік Парыжскай камуны.

|| прым. камуна́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канваі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто канваіруе каго-, што-н.

Калона палонных з канваірамі.

|| прым. канваі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канды́цыя, -і, ж. (спец.).

Норма, якасць, якім павінна адпавядаць прадукцыя.

Давесці да адпаведнай кандыцыі.

|| прым. кандыцы́йны, -ая, -ае.

Кандыцыйнае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каніба́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Людаед (кніжн.).

2. перан. Жорсткі, люты чалавек.

|| прым. каніба́льскі, -ая, -ае.

Канібальскія норавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кані́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Бак з герметычнай накрыўкай для бензіну, змазачных масел і пад.

|| прым. кані́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)