Verbum

выклі́чнік, ‑а, м.

Нязменная часціна мовы, якая служыць для выказвання пачуццяў і валявых пабуджэнняў, напрыклад: ах, ох, ура, гэй і інш. Выклічнік «ой».

інкрустава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Упрыгожыць (упрыгожваць) узорамі, малюнкамі з урэзаных у паверхню пласцінак косці, перламутру, металу, дрэва і інш.

калонты́тул, ‑а, м.

Надпіс з верху старонкі, які паўтарае загаловак кнігі або твора, прозвішча аўтара, адлюстроўвае змест старонкі і інш. Калонтытул у слоўніку.

[Ад фр. colonne — слупок і лац. titulus — надпіс, загаловак.]

кімо́граф, ‑а, м.

1. Прыбор для графічнай рэгістрацыі ціску крыві, скарачэння мышцы і інш.

2. У эксперыментальнай фанетыцы — прыбор для запісу крывой гукаў.

[Ад грэч. kyma — хваля і graphō — пішу.]

кінапрака́т, ‑у, М ‑каце, м.

Выпуск кінафільмаў для дэманстравання на экранах і перадача іх у часовае карыстанне (на пракат) кінатэатрам, клубам і інш.

ксілалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш. (прымяняецца для высцілання падлогі, вырабу перагародак і пад.).

[Ад грэч. xylon — дрэва і lithos — камень.]

магналі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Будаўнічы матэрыял — вогнеўстойлівая маса з сумесі магнезіяльнага цэменту, драўняных апілак, азбеставых валокнаў і інш. напаўняльнікаў і фарбавальных рэчываў.

[Ад лац. magnesia — магнезія і грэч. líthos — камепь.]

нафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

1. што. Намазаць касметычнай фарбай губы, шчокі і інш.

2. чаго. Выфарбаваць, афарбаваць якую‑н. колькасць чаго‑н.

пазуме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш. На вешалцы вісіць абшыты пазументамі кафтан. «Маладосць».

рыбапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі рыбы, ракападобных і інш., прыгатавання прадуктаў з іх і пад. Рыбапрамысловы камбінат. Рыбапрамысловы раён.