шыпу́чы

1. (які пеніцца) schäumend, pérlend, bráusend;

шыпу́чае віно́ Scháumwein m -(e)s, -e;

2. (які шыпіць) zíschend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

nierdzewny

які не ржавее

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niewierzący

які не верыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obyty

бывалы; які асвоіўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spłacalny

які падлягае аплаце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spóźniony

які спазніўся; спознены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

śmierdzący

смярдзючы; які смярдзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

świecący

які свеціцца; святлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tnący

які рэжа, разучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

milczący

маўклівы; які маўчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)