Zéitverlust

m -(e)s, -e (с)тра́та ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zéitzeichen

m -s, - ciгна́л праве́ркі ча́су (па радыё)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

the unities

пра́віла адзі́нства ча́су, месца й дзе́яньня (у клясы́чнай дра́ме)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

for the time being

паку́ль што, да пары́ да ча́су, тымчасо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

much​2 [mʌtʃ] adj. (more, most) шмат, мно́га, бага́та;

much water мно́га вады́;

much time шмат ча́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перары́вісты, ‑ая, ‑ае.

1. Які перапыняецца, перарываецца цераз кароткія прамежкі часу; няроўны. Перарывістае дыханне. Перарывісты гудок. Перарывісты голас. // Спец. Які перарываецца цераз пастаянныя прамежкі часу. Перарывісты ток.

2. З прамежкамі, не суцэльны. Перарывістая лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́пваць, ‑ае; незак.

Разм. Капаць патроху, час ад часу. Дождж яшчэ пакапвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павалачы́ць, ‑лаку, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., каго-што.

Валачыць на працягу нейкага часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслярэвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часу пасля якой‑н. рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Сачыць патроху або час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)