меда... (гл. мёда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «мёда»..., калі націск падае на першы склад другой часткі слова, напрыклад: медазбор, меданосны, медагонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць; зак., што.

1. Падзяліць нанава, іначай. Перадзяліць зямлю.

2. Разм. Падзяліць на часткі ўсё, многае. Перадзяліць усю маёмасць паміж братамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго-што.

Разм. Раскрышыць на дробныя часткі; раструшчыць. Абломкі хваставога апярэння маглі струшчыць ліхтар кабіны і забіць лётчыка. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

resolvable

[rɪˈzɑ:lvəbəl]

adj.

1) які́ мо́жна раскла́сьці на ча́сткі; распушча́льны, раствара́льны

2) які́ мо́жна разьвяза́ць, вы́рашыць; выраша́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

integrate

[ˈɪntəgreɪt]

v.t.

1) аб’ядно́ўваць ча́сткі ў цэ́лае

2) уво́дзіць інтэгра́цыю (ра́савую)

3) Math. інтэграва́ць, знахо́дзіць інтэгра́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prefabricate

[,prɪi:ˈfæbrɪkeɪt]

v.

1) вырабля́ць станда́ртныя гато́выя ча́сткі (дамо́ў)

2) склада́ць, зьбіра́ць або́ падрыхто́ўваць напе́рад

•

- prefabricated house

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раскла́сці​II

1. (раздзяліць на часткі) zerlégen vt (auf A);

2. матэм entwíckeln vt, zerlégen vt; auflösen vt (формулу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́садка

1. Небяспечнае, непрыкметнае і глыбокае месца; незакапаны калодзеж без верхняй часткі зруба (Слаўг.).

2. Пастка для пацукоў, ваўкоў, лісіц (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

apart [əˈpɑ:t] adv.

1. убаку́; на адле́гласці;

The two buildings stood 400 metres apart. Гэтыя два будынкі былі на адлегласці 400 метраў (адзі́н ад аднаго́).

2. паасо́бку;

They live apart. Яны жывуць паасобку.

3. на ча́сткі, на кава́лкі;

come apart распада́цца, разва́львацца;

fall apart абва́львацца, ру́шыцца (перан.);

take apart разбіра́ць на ча́сткі (матор, гадзіннік і да т.п.)

♦

joking apart без жа́ртаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэзінтэгра́цыя

(ад дэз- + інтэграцыя)

распадзенне, расчляненне цэлага на састаўныя часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)