прыцягальны, ‑ая, ‑ае.

Які прыцягвае, вабіць да сябе. Адзінства да брацкіх краін мае прыцягальную сілу і забяспечвае поспех у барацьбе за рэвалюцыю праграмы міру. «Звязда». [Князь] быў самай прыцягальнай і прывабнай істотай, якую .. [гасударыні] даводзілася сустракаць у жыцці. Караткевіч. Расла прыцягальная сіла першай у свеце Краіны Саветаў. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрабежны, ‑ая, ‑ае.

1. Накіраваны ў час руху ад цэнтра да перыферыі; проціл. цэнтраімклівы. Цэнтрабежная сіла. // Такі, дзеянне якога заснавана на руху ад цэнтра да перыферыі. Цэнтрабежны апарат. Цэнтрабежная помпа.

2. Які праводзіць узбуджэнне ад цэнтральнай нервовай сістэмы да розных органаў (пра нервы). Цэнтрабежныя нервовыя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яднанне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. яднаць і яднацца.

2. Адзінства, згуртаванасць. Нас дружба народаў навекі злучыла; У нашым яднанні мы — грозная сіла, — Няма для яе перашкод! Колас. Блок камуністаў і беспартыйных.. увасабляе непарушнае яднанне Камуністычнай партыі, Савецкага ўрада і шырокіх народных мае. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэактыўны прыметнік | спецыяльны тэрмін

  1. гл. рэактывы.

  2. Які мае адносіны да ўтварэння такога руху, пры якім на цела, што рухаецца, дзейнічае сіла выцякаючага з яго струменя газу, пары, накіраваная ў бок, супрацьлеглы руху.

    • Р. рух.
    • Р. рухавік.
    • Р. самалёт (з рэактыўным рухавіком).
    • Рэактыўная артылерыя.

  3. Здольны рэагаваць на знешнія ўздзеянні, які наступае пад уплывам знешніх уздзеянняў.

    • Р. стан (расстройства псіхічнай дзейнасці, выкліканае эмацыянальным узрушэннем).

|| назоўнік: рэактыўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ліха назоўнік | ніякі род

  1. Няшчасце, зло, бяда.

    • Да ўсякага ліха прывыкнуць можна.

  2. У фальклоры: нячыстая сіла, чорт.

Фразеалагізмы:

  • Ведаць, пачым фунт ліха (размоўнае) — пазнаць як цяжка жыць у горы, нястачы.
  • Да ліха (размоўнае) — вельмі многа.
  • Ліха яго бяры (размоўнае) — адносіцца абыякава да чаго-н.
  • Не памінай (не памінайце) ліхам (размоўнае) — не ўспамінай(-це) блага.
  • Як на (тое) ліха (размоўнае) — не ў пару, не да месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

nabywczy

nabywcz|y

: zdolność ~a — эк. пакупная здольнасць (насельніцтва);

siła ~a эк. пакупная сіла (грошай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żywiołowy

żywiołow|y

стыхійны; жывёльны;

~a siła przyrody — стыхійная сіла прыроды;

~e instynkty — жывёльныя інстынкты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cohesion

[koʊˈhi:ʒən]

n.

1) счапле́ньне, счэ́пліваньне n.; злучэ́ньне n., імкне́ньне трыма́цца ра́зам

2) Phys. каге́зія f., сі́ла счапле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

momentum

[moʊˈmentəm]

n., pl. -tum or -ta

1) ру́хаючая сі́ла, інэ́рцыя f

2) разма́х, разго́н, імпэ́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tensile

[ˈtensəl]

adj.

1) даты́чны напру́жаньня

tensile force — сі́ла напру́жаньня

tensile strength — мяжа́ трыва́ласьці на разры́ў

2) расьцяжны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)