вытво́рны лингв., мат. произво́дный;

~ныя сло́вы — произво́дные слова́;

~ная велічыня́ — произво́дная величина́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крываду́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць крывадушнага. Крывадушнасць паводзін. Крывадушнасць слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклю́чны, ‑ая, ‑ае.

Апошні, завяршальны. Заключны канцэрт. Заключнае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспако́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які заспакойвае, прыносіць заспакаенне. Заспакойлівае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць складоў. Пяціскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

украіні́зм, ‑а, м.

Слова, зварот, запазычаныя з украінскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматзна́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматзначнага. Шматзначнасць з’явы. Шматзначнасць слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niesłowny

ненадзейны; безадказны; які не трымае слова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

colloquialism

[kəˈloʊkwiə,lɪzəm]

n.

размо́ўнае, гутарко́вае сло́ва, выра́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concluding

[kənˈklu:dɪŋ]

adj.

апо́шні, заклю́чны (канцэ́рт, сло́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)