пабе́л, ‑у, м.
Тое, што і пабелка. Не надта гожа выглядалі Крывыя сцены пад павел, І петрушоўцы жартавалі, На вапну гледзячы, на мел. І тут жа сказ адкроіў мудры На гэты конт Лямех Аўген: «Прыстаў пабел да гнілых сцен, Як да старой бабулі пудра». Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зако́нчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад закончыць.
2. у знач. прым. Які мае неабходную паўнату, цэласнасць. Закончаная думка. Закончаны сказ. Закончаны вобраз.
3. у знач. прым. Які дасягнуў дасканаласці ў сваёй справе, канчаткова сфарміраваўся. Закончаны майстар. Закончаны мастак.
•••
Закончанае трыванне гл. трыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tasiemcowy
tasiemcow|y
перан. вельмі даўгі; даўжэразны;
~e zdanie — даўжэразны сказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
eliptyczny
eliptyczn|y
геам., літ. эліптычны;
zdanie ~e літ. эліптычны сказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
compound2 [ˈkɒmpaʊnd] adj. састаўны́, склада́ны;
compound glass шматсло́йнае шкло;
a compound predicate ling. састаўны́ выка́знік;
a compound sentence ling. складаназлу́чаны сказ;
a compound word ling. склада́нае сло́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фармулёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фармуляваць.
2. Сфармуляваная думка; формула. Гадзіны з тры я падганяў слова да слова, сказ да сказа, шукаў выразных фармулёвак, апісваў падзеі і факты так, што яны набывалі выразнае грамадска-палітычнае гучанне. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́ла нареч.
1. го́ло, оголённо, обнажённо;
2. в знач. сказ. го́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мур-му́р: ні мур-му́р разг., в знач. сказ. ни гугу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непатрэ́бна нареч., в знач. сказ. не ну́жно, не на́до, не на́добно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нябла́га нареч., разг.
1. неду́рно, непло́хо;
2. в знач. сказ. непло́хо
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)