Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Nénnung
f -, -en
1) на́зва
óhne ~ des Námens — не называ́ючы про́звішча
2) спорт. заяўка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
NSDAP
= National-Sozialistische Deutsche Arbeiterpartei – Нацыянал-сацыялістычная нямецкая рабочая партыя (назва гітлераўскай фаш. партыі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
памо́р’е, ‑я, н.
1. Старая назва паўночных рускіх зямель па берагах Белага мора, Анежскага возера і рэк, якія ў іх упадаюць. // Мясцовасць, якая прымыкае да марскога берага.
2. Старая назва паўночнай часткі Польшчы, якая прымыкае да Балтыйскага мора. Памор’е. Польшча. Год трыццаць дзевяты. Я пехацінцам радавым служу.Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лучо́к, ‑чка, м.
Назва розных інструментаў, прыстасаванняў ці іх частак, якія па форме нагадваюць лук. Лучок смычка. Свідравальны лучок. □ На сярэдзіне касся замацоўвалася драўляная ручка. Найбольш пашыраная назва яе — лучок.«Помнікі».Толькі Раман не кідаў пілы: спачатку рэзаў лучком, тады стаў бензапілой, гэтай зімой перайшоў на электрапілу.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіне́кдаха, ‑і, ДМ ‑дасе, ж.
Стылістычны прыём, калі назва часткі, прыватнага выкарыстоўваецца замест назвы цэлага, агульнага і наадварот (напрыклад: «галава» замест «чалавек» і пад.), а таксама слова і зварот, ужытыя такім чынам. Разваламі часам называліся самі сані — характэрны прыклад сінекдахі: назва часткі прадмета пераносіцца на ўвесь прадмет.«Помнікі».
[Грэч. synekdochē — суаднясенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самахо́д, -а і -у, М -дзе, м.
1. -у. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках (спец.).
Станок уключаны на с.
2. -а, мн. -ы, -аў. Назва некаторых машын і транспартных сродкаў са сваёй цягай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ном, ‑а, м.
1. Грэчаская назва акругі ў Старажытным Егіпце.
2. У старажытных грэкаў і ўсходніх народнасцей — песня, гімн.
[Грэч. monos — закон, звычай, песня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўпрэ́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Паўнамоцны прадстаўнік (назва дыпламатычнага прадстаўніка СССР пры замежным урадзе, якая існавала да 1941 г.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)