ве́шалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Дошка або стойка з кручкамі, на якія вешаюць адзенне.

2. Пятля, прышытая да адзення, за якую яго вешаюць.

Прышыць вешалку.

3. Планка з кручком, на якую вешаецца адзенне ў распраўленым па плячах выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіска́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У Расіі 18 ст.: чыноўнік, які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб.

2. перан. Даносчык, паклёпнік.

|| ж. фіска́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фія́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі ці рознакаляровымі пахучымі кветкамі.

|| прым. фія́лкавы, -ая, -ае.

Ф. пах.

Сямейства фіялкавых (наз.).

○

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпарга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Лісток паперы з запісамі, якім тайна карыстаецца нядобрасумленны навучэнец у час праверкі яго ведаў.

2. Паперка з тэкстам, загадзя падрыхтаваная для выступаючага.

Гаварыць па шпаргалцы.

|| прым. шпарга́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фітала́ка

(н.-лац. phytolacca, ад гр. phyton = расліна + іт. lacca = лак)

травяністая расліна сям. лаканосавых, якая паходзіць з Паўн. Амерыкі; з’яўляецца сыравінай для здабывання алкалоідаў эфірнага алею.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́данец м. апа́дак, -дка м., обл. па́далка, -кі ж., мн. па́далкі, -лак, обл. па́данка, -кі ж., мн. па́данкі, -нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насі́лкі, ‑лак; адз. няма.

Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей (звычайна складаецца з дзвюх жэрдак з драўляным або палатняным насцілам). Санітарныя насілкі. □ Дзяўчаты падносілі на насілках копы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне для штучнага абагравання каго‑, чаго‑н. уздзеяннем гарачай вады, электрычнасці і пад. Рызінавая грэлка. Прыкласці грэлку да ног.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Прылада, пасудзіна для чэрпання. — Ты ідзі пакуль з лодкі ваду вычарпай, — распарадзіўся рыбак, — чарпалка там ёсць. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблупі́цца, аблу́плівацца

1. (пра скуру, кару і г. д.) ábgehen* vi (s), sich schälen;

2. (пра фарбу, лак і пад.) ábbröckeln vi (s), ábblättern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)