надрадковы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком. Надрадковыя знакі. Надрадковы запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альфонс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрастольны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў алтары, ззаду прастола. Запрастольны абраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагалёначны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на галёнцы, накладваецца на галёнку. Нагалёначныя шчыткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надабалонны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны над абалонай (у 1 знач.); надпоймавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбярэжны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны вышэй берага, пад берагам. Надбярэжныя ўзгоркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгрудны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны над грудзьмі, вышэй грудзей. Надгрудныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзорны, ‑ая, ‑ае.

У паэтычных вобразах — які знаходзіцца вышэй зорак. Надзорны свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надключычны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны над ключыцай (ключыцамі). Надключычная ўпадзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаконны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падаконніка, які знаходзіцца пад акном.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)