адысці́
1.
2.
◊ а. ў нябы́т — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность);
сэ́рца адышло́ — се́рдце отошло́;
недалёка а. — недалеко́ уйти́;
а. ў міну́лае — отойти́ в про́шлое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адысці́
1.
2.
◊ а. ў нябы́т — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность);
сэ́рца адышло́ — се́рдце отошло́;
недалёка а. — недалеко́ уйти́;
а. ў міну́лае — отойти́ в про́шлое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
грэх
1.
2.
◊ браць г. на душу́ — брать грех на́ душу;
з грахо́м папала́м — с грехо́м попола́м;
няма́ чаго́ грахі́ таі́ць — не́чего греха́ таи́ть;
як на г. — как на грех;
дале́й ад граху́ — от греха́ пода́льше;
смяро́тны г. — смерте́льный грех;
першаро́дны г. — перворо́дный грех;
што пра́ўда, то не г. —
нядо́ўга і да граху́ —
і смех і г. —
ра́да б душа́ ў рай, ды грахі́ не пуска́юць —
прапа́ў мех — на ба́цьку г. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ма́ла
1.
2.
◊ м. што — ма́ло (ли) что;
і кло́пату (го́ра) м. — и го́ря ма́ло;
ці м. як — ма́ло (ли) как;
ма́ла хто — ма́ло кто, немно́гие;
ці м. які́ — ма́ло (ли) како́й;
ці м. дзе — ма́ло (ли) где;
ці м. хто — ма́ло (ли) кто;
м. таго́, што... — ма́ло того́, что...;
ча́су м. (няма́) — вре́мя не те́рпит;
м. ка́шы еў — ма́ло ка́ши ел;
ні мно́га ні м. — ни мно́го ни ма́ло;
ці мно́га, ці м. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
бяда́
◊ б. ў тым, што... — беда́ (го́ре) в том, что...;
як на бяду́ — как на беду́;
на маю́ бяду́ — на мою́ беду́;
не б. — не беда́;
не твая́ б. —
тако́й бяды́ — не велика́ беда́;
б. вялі́кая — велика́ беда́;
то́лькі тае́ бяды́! — что за беда́! бо́льше бы беды́ не́ было;
б. мала́я — го́ря ма́ло;
памагчы́ бядзе́ — го́рю помо́чь;
дале́й ад бяды́ — пода́льше от греха́;
нядо́ўга і да бяды́ —
панацэ́я ад усі́х бед — панаце́я от всех бед (зол);
сябры́ пазнаю́цца ў бядзе́ —
б. на бядзе́ е́дзе, бядо́ю паганя́е —
б. па бядзе́ як па ні́тачцы ідзе́ —
чужу́ю бяду́ рука́мі развяду́ —
запа́с бяды́ не чы́ніць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
колеба́ться
1. (колыхаться) калыха́цца, гайда́цца; (слегка — ещё) варушы́цца, кра́тацца;
от лёгкого ветерка́ колеба́лась занаве́ска ад лёгкага ве́трыку калыха́лася (варушы́лася, кра́талася) фіра́нка;
ло́дка слегка́ колеба́лась ло́дка злёгку гайда́лася (калыха́лася);
2. (шататься, быть неустойчивым) хіста́цца,
анте́нна коле́блется антэ́на хіста́ецца (калыва́ецца, ківа́ецца, кра́таецца);
стол коле́блется стол хіста́ецца (калыва́ецца);
стре́лка мано́метра коле́блется стрэ́лка мано́метра хіста́ецца (кра́таецца);
верху́шка берёзы едва́ колеба́лась вяршо́к бяро́зы ледзь калыва́ўся (ківа́ўся, кра́таўся);
3. (качаться в вертикальном направлении) вага́цца,
земля́ коле́блется зямля́ вага́ецца;
мостки́ под нога́ми колеба́лись кла́дка пад нага́мі зы́балася;
4. (о неустойчивом состоянии) хіста́цца;
температу́ра коле́блется тэмперату́ра хіста́ецца;
5.
он
6.
его́ авторите́т стал колеба́ться яго́ аўтарытэ́т пача́ў хіста́цца;
7.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ці
1. союз
2. союз условно-
3. союз
4. частица
◊ так ці іна́чай — так и́ли и́на́че;
ці то — а) то ли; б) то бишь;
ці што — что ли;
ці до́ўга, ці ко́ратка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
час,
1.
2. пора́
○ цяпе́рашні (про́шлы, бу́дучы) ч. —
дэкрэ́тны ч. — декре́тное вре́мя;
мясцо́вы ч. — ме́стное вре́мя;
машы́нны ч. — маши́нное вре́мя;
◊ адзі́н ч. — одно́ вре́мя;
ва ўсе часы́ — во все времена́;
да гэ́тага ча́су — до э́того (до сего́) вре́мени; до сей поры́;
ч.-ча́сам, ч. ад ча́су — времена́ми, вре́мя от вре́мени, от вре́мени до вре́мени;
да пары́ да ча́су — до поры́ до вре́мени;
да таго́ ча́су — до того́ вре́мени;
да ча́су — вре́менно;
з ця́гам ча́су — с тече́нием вре́мени, с года́ми;
з ча́сам — со вре́менем, с года́ми;
і́ншыя часы́ — ины́е времена́;
апо́шні час (наста́ў) — после́дние времена́ (наста́ли);
засячы́ ч. — засе́чь вре́мя;
на не́йкі ч. — на вре́мя, на како́е-то вре́мя;
на ўсё свой ч., усяму́ свой ч. — всему́ своё вре́мя;
у свой ч. — в своё вре́мя;
не́йкі ч. — како́е-то вре́мя;
паме́рці няма́ ча́су — умере́ть не́когда;
(у) пе́ршыя часы́ — пе́рвое вре́мя, на пе́рвых пора́х;
з да́ўніх часо́ў — с да́вних пор, с да́вних времён;
у часы́ да́ўнія — во вре́мя о́но;
праз некато́ры (до́ўгі) ч. — спустя́ не́которое вре́мя;
надышо́ў ч. — подошёл срок;
уве́сь ч., праз уве́сь ч. — всё вре́мя;
тым ча́сам — тем вре́менем; ме́жду тем;
у ч. — во́время;
у до́бры ч. — в до́брый час;
у са́мы ч. — в са́мое вре́мя; во́время;
са́мы ч. — са́мое вре́мя;
у ху́ткім ча́се — в ско́ром вре́мени;
хадзі́ць на часа́х — быть на сно́сях;
ці́хі ч. — ти́хий час;
ч. не чака́е — вре́мя не те́рпит (не ждёт);
ч. ляці́ць — вре́мя лети́т;
ране́й ча́су — преждевре́менно;
во́льны ч. — свобо́дное вре́мя;
дзіця́чы ч. — де́тское вре́мя;
ч. пік — часы́ пик;
адбі́так ча́су — печа́ть вре́мени;
пыта́нне ча́су — вопро́с вре́мени;
шчаслі́выя на ч. не зважа́юць —
мялі́, Апана́с, твой цяпе́р ч. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)