сто́ртинг (парламент в Норвегии) сто́ртынг, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хиру́рг хіру́рг, -га м. хирурги́чески нареч. хірургі́чна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сюго́-о-о-о! ’гэтак пастух заве статак у лесе’, сюго́каць ’моцна крычаць у лесе’ (Варл.). Выклічнік, першую частку якога можна суаднесці з сю-сю-сю ’падзыўныя словы для кароў’ (гл.), другую — з узмацняльнай часціцай ‑га, параўн. выклічнік цю‑га! (гл.). Параўн. рус. дыял. сыга, сыго для адгону рагатай жывёлы, якое Германовіч (Междом., 68) звязвае з назвамі быка, каровы, вала ў цюрк. сыгыр.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лонданская канферэнцыя 18/1 (1-га Інтэрнацыянала) 5/126
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Арганізацыйны Савет (Камітэт), гл. Генеральны Савет Інтэрнацыянала 1-га
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Га́каць ’гакаць’ (Бяльк.), ’секчы’ (Сцяц.), га́кну́ць (Касп.), га́кнуць (БРС). Параўн. рус. га́кать ’вымаўляць глыбокі гартанны гук (га, ага), калі сякуць дровы, удараюць цяжкім молатам і г. д.’, ’моцна ўдараць, біць’ (СРНГ). Ад прымарнага выклічніка га! Дзеяслоў га́каць утворан пры дапамозе звычайнага ў такіх фармацыях суфікса ‑к‑. Аналагічны па паходжанню і дзеяслоў го́каць (гл.). Не мае да гакаць ніякага дачынення ням. дзеяслоў hacken ’секчы’ (гэта выпадковае супадзенне).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ача́г, -га́ м., в разн. знач. оча́г;
а. то́пкі — оча́г то́пки;
а. асве́ты — оча́г просвеще́ния;
сяме́йны а. — семе́йный оча́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рыча́г, -га́, -гу́ м., прям., перен. рыча́г;
р. пераме́ны ско́расцей — рыча́г переме́ны скоросте́й;
пісьме́ннасць — р. культу́ры — гра́мотность — рыча́г культу́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шэ́лег м., уст. полу́шка ж.;
◊ не мець ні ~га — не име́ть ни полу́шки;
ні на ш. — ни на грош
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо і хо-хо́, выкл.
Ужываецца для выказвання іроніі, здзіўлення, захаплення і пад. — Хо! Р-работнічак, танцор няшчасны, а машыну я за цябе ачышчаць буду, га-а? Ну, скажы ты мне, смаркач! — загарлапаніў.. [шафёр], паглядваючы то на застаўку, то на мяне. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)