смярдзю́чы, -ая, -ае.

Які вылучае смурод; смуродны.

С. дым.

|| наз. смярдзю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́пкі, -ая, -ае.

Які лёгка разварваецца; рассыпісты.

Сопкая бульба.

|| наз. со́пкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стае́нны, -ая, -ае.

Пра каня: які прызначаны для выезду, на якім не працуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́тны, -ая, -ае.

Які вядзе да страты.

Стратнае гаспадаранне.

|| наз. стра́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́фіка, -і, ДМ -фіцы, ж.

Раздзел паэтыкі, які вывучае віды, будову строф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супако́йлівы, -ая, -ае.

Які спрыяе супакаенню.

С. шум бору.

|| наз. супако́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяве́ц, сяўца́, мн. сяўцы́, сяўцо́ў, м.

Сейбіт, чалавек, які сее зярняты на ніве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярні́сты, -ая, -ае.

Які мае ў сабе серу (у 1 знач.).

Сярністыя мінералы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярэднеязы́чны, -ая, -ае (спец.).

Гук, які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдняй часткі спінкі языка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарбані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на тарбане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)