Verbum

пераста́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Той, хто выйшаў з якога-н. узросту, стаў старым для чаго-н.

Ён яшчэ не п.

ператвара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і пераўтваральнік. 2. У некаторых складаных назвах — прыбор для ператварэння электрычнай энергіі.

П. току.

прабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы вечка і пад., што служыць для навешвання замка.

|| прым. прабо́йны, -ая, -ае.

нябо́сь, часц., у знач. пабочн. сл. (разм.).

Ужыв. для ўзмацнення зместу выказвання ў значэнні: напэўна, відаць.

А мае ж вы родненькія, замарыліся, н.

падно́жка¹, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Прыступка для ўваходу ў вагон, аўтамашыну і пад.

Стаяць на падножцы вагона.

П. тралейбуса.

падшы́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апорная дэталь для механізмаў і частак машын, якія круцяцца або качаюцца.

Ролікавы п.

|| прым. падшы́пнікавы, -ая, -ае.

бу́фер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльнае прыстасаванне ў паравозах, вагонах, аўтамабілях для паслаблення сілы ўдару, штуршка пры сутыкненні.

|| прым. бу́ферны, -ая, -ае.

валье́ра, -ы, мн. -ы, -е́р, ж.

Абгароджаная пляцоўка для ўтрымання жывёлы, птушак (у заапарку і пад.).

|| прым. валье́рны, -ая, -ае.

Вальернае ўтрыманне звяроў.

візі́р¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Прыбор для візіравання; відашукальнік.

2. Частка прыцэльнага прыстасавання з вузкай шчылінай.

|| прым. візі́рны, -ая, -ае.

во́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. апісаць.

2. Спіс рэчаў, папер і пад., складзены для ўліку.

Інвентарны в.

В. архіўных спраў.