лі́сце, -я і лісцё, -я́, н., зб.

Лісты раслін.

|| прым. лі́сцевы, -ая, -ае і лісцёвы, -ая, -ае.

Лісцевая (лісцёвая) падсцілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліўрэ́я, -і, мн. -і, -рэ́й, ж.

Форменная вопратка з галунамі для швейцараў, лакеяў, фурманаў.

|| прым. ліўрэ́йны, -ая, -ае.

Л. лакей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лу́бін, -у, м.

Травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення глебы і на корм жывёле.

|| прым. лу́бінавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляме́ш, лемяша́, мн. лемяшы́, лемяшо́ў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і адвальвае яго.

|| прым. ляме́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадрыга́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі лірычны верш, які прысвечаны жанчыне і змяшчае пахвалу ёй.

|| прым. мадрыга́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макро́та, -ы, ДМо́це, ж.

Слізістыя выдзяленні з лёгкіх або дыхальных шляхоў.

Кашаль з макротай.

|| прым. макро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малача́й, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства малачаевых з ядавітым белым сокам.

|| прым. малача́евы, -ая, -ае.

М. сок.

Сямейства малачаевых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манарэ́йка, -і, ДМэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж. (спец.).

Падвесны аднарэйкавы чыгуначны пуць.

|| прым. манарэ́йкавы, -ая, -ае.

Манарэйкавая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манеке́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

|| прым. манеке́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны сібірскі алень з вялікімі рагамі.

|| прым. мара́лавы, -ая, -ае.

Маралавыя рогі.

М. запаведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)