Verbum

амартызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) амартызацыю.

ату́, выкл. (спец.).

Каманда сабакам на паляванні, якая азначае: бяры, лаві, хапай.

Ату яго!

аўцама́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Авечка, якая дае прыплод.

ашалёвачны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з ашалёўкай, прызначаны для ашалёўкі.

А. матэрыял.

Ашалёвачныя работы.

ашы́ек, ашы́йка, мн. ашы́йкі, ашы́йкаў, м. (спец.).

Частка мясной тушы, што прылягае да шыі.

рэдукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Падвергнуць (падвяргаць) рэдукцыі.

рэпты́лія, -і, мн. -і, -лій, ж. (спец.).

Тое, што і паўзун (у 3 знач.).

сазлу́чаны,

У выразе: сазлучаныя сасуды (спец.) — сасуды, злучаныя адзін з другім у ніжняй частцы.

седлава́нне, -я, н.

1. гл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь (спец.).

Паходнае с.

семянні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Мужчынская палавая залоза.

|| прым. семянніко́вы, -ая, -ае.