ваці́н, -у, м.

Рэдкая трыкатажная тканіна з густым начосам, якая падшываецца пад падкладку для ўцяплення вопраткі.

|| прым. ваці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вачні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Паглыбленне ў пярэдняй частцы чэрапа, у якім змяшчаецца вочны яблык.

|| прым. вачні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веладро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльна абсталяванае збудаванне для трэніровак і спаборніцтваў па веласіпедным спорце.

|| прым. веладро́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́нцер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рыбалоўная сетка ў выглядзе нацягнутага на абручы звужанага ўнізе мяшка.

|| прым. ве́нцерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верф, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прадпрыемства для будоўлі і рамонту суднаў.

Карабельная в.

|| прым. ве́рфавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінакурэ́нне, -я, н.

Вытворчасць спірту і гарэлкі са збожжа, з бульбы, буракоў і інш.

|| прым. вінаку́рны, -ая, -ае.

В. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінаро́бства, -а, н.

Выраб віна з вінаграду ці іншых ягад і пладоў.

|| прым. вінаро́бны, -ая, -ае і вінаро́бчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віта́нне, -я, н.

1. гл. вітацца, вітаць.

2. мн. -і, -яў. Прывітанне.

Слаць в.

|| прым. віта́льны, -ая, -ае.

В. паклон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма збудаванняў, якая пастаўляе ваду ў месцы спажывання.

|| прым. водаправо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуго́р², -гра́, мн. -гры́, -гро́ў, м.

Невялікі бугарок — тлушчавая пробка ў порах скуры.

Твар у вуграх.

|| прым. вугры́сты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)